Tupelo's Too Far - Kate Campbell

I can see Saltillo Street

And the house where I was born

I can hear gospel songs

From the church on Sunday morn

Saturday nights around the radio

Life was simple then

But this road I’m on won’t take me there

You can’t go back again

I wish I could take route 78

And be there in no time

Rest beneath the sweet gum trees

Leave all my cares behind

But Tupelo’s too far

I never dreamed I would be

A king much less a star

And I never knew that what I loved

Could also break my heart

I always thought if I just sang

Everything would be alright

And I don’t know what went wrong

But I’m lonesome tonight

Ik kan Saltillo Street zien

En het huis waar ik geboren ben

Ik kan gospelsongs horen

Van de kerk op zondagmorgen

Zaterdagavond rond de radio

Het leven was toen simpel

Maar deze weg die ik bewandel, brengt me daar niet

Je kunt niet meer teruggaan

Ik wou dat ik route 78 kon nemen

En wees er in een mum van tijd

Rust uit onder de amberbomen

Laat al mijn zorgen achter

Maar Tupelo is te ver

Ik had nooit gedroomd dat ik dat zou zijn

Een koning veel minder een ster

En ik wist nooit dat waar ik van hield

Kan ook mijn hart breken

Ik dacht altijd dat als ik maar zong

Alles zou goed komen

En ik weet niet wat er mis is gegaan

Maar ik ben eenzaam vanavond