Land Of Million Crosses - Katalepsy

Through the dark pitch of the embracing pain

My dreams led me through lands I had never known

Through abodes of horror where no one should tread

How did I get into this world on the edge of worlds?

The corpse-world, a world full of tortures

Which stuck on the edge of madness

In one-step to the empty abyss

This land is inhabited by ghosts and fading memories

In the midst of the abode of horrors

You did not notice your death

Is it possible for a madman to go mad?

You are praying to be not in this black cold place

There is nothing, just an endless

Fall

Oblivion

Through the valley of the shadow of death

I will fear no evil

The tortured land is haunted and poisoned

In the midst of the abode of horrors

On the end of the worlds

You did not notice your death

Spectral voices call

To the festival

Of the burial

Their speech is full of stench and poison

In the void of unspeakable hunger they feast

But the viands of dust are tasteless

There is no other food here, only flesh

A lavish revelry for scavengers and worms

Our forefathers sank

Into the silence of death long ago

In lands where tombs

Tombstones take roots

The long-suffering land

Is haunted and frozen in rigor mortis

In the midst of the abode of horrors

On the line of no return

The tortured land is haunted and poisoned

In the midst of the abode of horrors

On the end of the worlds

You did not notice your death

Through the dark pitch of the embracing pain

My dreams led me through lands I had never known

Through abodes of horror where no one should tread

How did I get into this world on the edge of worlds?

The corpse-world, a world full of tortures

Which stuck on the edge of madness

In the step to the empty abyss

Is it possible for a madman to go mad?

You are praying to be not in this black cold place

There is nothing, just an endless

Fall

Door de donkere toonhoogte van de omhelzende pijn

Mijn dromen leidden me door landen die ik nooit had gekend

Door oorden van afschuw waar niemand zou moeten betreden

Hoe ben ik in deze wereld terechtgekomen aan de rand van werelden?

De lijkenwereld, een wereld vol martelingen

Die op het randje van waanzin bleef hangen

In één stap naar de lege afgrond

Dit land wordt bewoond door geesten en vervagende herinneringen

In het midden van de verblijfplaats van verschrikkingen

Je hebt je dood niet opgemerkt

Is het mogelijk dat een gek gek wordt?

Je bidt om niet in deze zwarte koude plaats te zijn

Er is niets, alleen een eindeloze

Val

Vergeetachtigheid

Door de vallei van de schaduw des doods

Ik zal geen kwaad vrezen

Het gekwelde land wordt achtervolgd en vergiftigd

In het midden van de verblijfplaats van verschrikkingen

Aan het einde van de werelden

Je hebt je dood niet opgemerkt

Spectrale stemmen bellen

Naar het festival

Van de begrafenis

Hun toespraak zit vol stank en vergif

In de leegte van onuitsprekelijke honger feesten ze

Maar de viands van stof zijn smakeloos

Er is hier geen ander eten, alleen vlees

Een uitbundige feestvreugde voor aaseters en wormen

Onze voorouders zonken

In de stilte van de dood lang geleden

In landen waar graven zijn

Grafstenen wortelen

Het lankmoedige land

Wordt achtervolgd en bevroren in rigor mortis

In het midden van de verblijfplaats van verschrikkingen

Op de lijn van geen terugkeer

Het gekwelde land wordt achtervolgd en vergiftigd

In het midden van de verblijfplaats van verschrikkingen

Aan het einde van de werelden

Je hebt je dood niet opgemerkt

Door de donkere toonhoogte van de omhelzende pijn

Mijn dromen leidden me door landen die ik nooit had gekend

Door oorden van afschuw waar niemand zou moeten betreden

Hoe ben ik in deze wereld terechtgekomen aan de rand van werelden?

De lijkenwereld, een wereld vol martelingen

Die op het randje van waanzin bleef hangen

In de stap naar de lege afgrond

Is het mogelijk dat een gek gek wordt?

Je bidt om niet in deze zwarte koude plaats te zijn

Er is niets, alleen een eindeloze

Val