Встреча - Каста, Ансамбль Ростовской Консерватории

Влади:

Я помню Олечку — тихоней ниже травы,

А тут я слышу в телефоне чё где там вы.

На встречу одногрупников приходит Олечка,

В бля*ских чулках, в юбке зимой, в очках.

Такая: «Тыры пыры, алё малё,

Ой ой ей, всё нормалёк».

«Олечка что с тобой?

Вобще как ты?»

А она уже поддатая: «Фау фау у меня всё пиз*ато».

А те, кто был оторваный безбашенными,

Теперь стали покорными мамашами.

Я помню этих приколисток, поверить сложно,

Что, кто-то стал из них экономистом дотошным.

Немного пьянее я объявил одной из них,

Как я болел ею все пять лет горестных.

И вот я дожил чтоб признатся так запросто

И прямо в том же ей признался, блин, староста.

Припев:

Вот время было помню: таким казался мир огромным

И те кто стал теперь посторонним, вспоминается с теплом мне.

Вот время было помню: таким казался мир огромным,

И те кто стал теперь посторонним, вспоминается с теплом мне.

Шым:

У меня был друг… Когда прошлого касаются мысли,

Во многих эпизодах появляемся мы с ним,

Уехал он лет семь назад,

Звонил каждый год, передавал привет всем.

Ну вы же знаете, как это по межгороду,

Весёлое подбадривание: «Приедешь скоро там?»

И вот он здесь проездом какой то левый чувак,

С деловым видом и тоном мрачный, вобщем чужак.

Приличия ради, посидели в ресторане,

Воспоминания ранние попереберали.

Новых тем не нашлось, ели молчаливо,

Собрался в аэропорт гость — «Ну счастливо.»

«Как общались мы раньше, что роднило нас?»

Сотни мелочей пустяшных, но всё сдвинулось,

Человек регенерируется весь за семь лет,

Клеток, из которых состояли мы, совсем нет.

Припев:

Вот время было помню: таким казался мир огромным

И те кто стал теперь посторонним, вспоминается с теплом мне.

Вот время было помню: таким казался мир огромным,

И те кто стал теперь посторонним, вспоминается с теплом мне.

Мы часто собирались в тесном кругу друзей.

Мы часто собирались в тесном кругу друзей.

Vladi:

Ik herinner me Olechka - stil onder het gras,

En dan hoor ik aan de telefoon waar je bent.

Olechka komt naar de vergadering van klasgenoten,

In verdomde kousen, in een rokje in de winter, met een bril.

Zo: "Tyry pyry, ale small,

Oh, oh, het is in orde."

"Olya, wat is er met je aan de hand?

Hoe gaat het met je?"

En ze is al een dronkaard: "Fow fow, I'm all shit."

En degenen die werden verscheurd door de roekeloze,

Nu zijn ze onderdanige moeders geworden.

Ik herinner me deze grappenmakers, het is moeilijk te geloven

Dat een van hen een nauwgezette econoom is geworden.

Een kleine dronkaard kondigde ik aan een van hen aan,

Wat was ik ziek van haar al vijf jaar van verdriet.

En dus leefde ik om zo gemakkelijk te bekennen

En de verdomde hoofdman bekende hetzelfde aan haar.

Refrein:

Ik herinner me die tijd: de wereld leek zo enorm

En degenen die nu vreemden zijn geworden, worden mij warm herinnerd.

Ik herinner me de tijd: de wereld leek zo groot,

En degenen die nu vreemden zijn geworden, worden mij warm herinnerd.

verlegen:

Ik had een vriend... Als gedachten het verleden raken,

In veel afleveringen verschijnen we met hem,

Hij vertrok zeven jaar geleden

Elk jaar gebeld, iedereen gedag gezegd.

Nou, je weet hoe het is in de intercity,

Vrolijke aanmoediging: “Kom je daar snel aan?”

En hier is hij, langs een linkse kerel,

Met een zakelijke uitstraling en toon, somber, in het algemeen een vreemde.

Voor het fatsoen zaten we in een restaurant,

Herinneringen vroege perepereberali.

Er werden geen nieuwe onderwerpen gevonden, ze aten in stilte,

Een gast verzamelde zich op het vliegveld - "Nou, gelukkig."

"Hoe communiceerden we vroeger, wat maakte ons verwant?"

Honderden onbeduidende kleinigheden, maar alles is bewogen,

Een persoon regenereert alles in zeven jaar,

De cellen waaruit we zijn samengesteld, zijn dat helemaal niet.

Refrein:

Ik herinner me die tijd: de wereld leek zo enorm

En degenen die nu vreemden zijn geworden, worden mij warm herinnerd.

Ik herinner me de tijd: de wereld leek zo groot,

En degenen die nu vreemden zijn geworden, worden mij warm herinnerd.

We kwamen vaak samen in een hechte vriendenkring.

We kwamen vaak samen in een hechte vriendenkring.