Город мертвецов - Каста, Психолирик

Свинцовые тучи на небе, холодная ночь

Вокруг одна грязь, идет кислотный дождь

Его капли стекают с крестов старых могил

И уходят сквозь землю, ты их разбудил

Шевелится земля, они выползают повсюду

Как могильные черви, и оттуда, и отсюда

Их души на небе, они давно мертвы

Оставляют за собой вскрытые гробы

Какая-то темная сила дышит их тела

Это послание зла

Они входят в мой город, как новые цари

У них власть над живыми от заката до зари

Их троном станет куча гробов

Украшенная множеством прогнивших черепов

Темные силы сорвались с оков

Заходи, добро пожаловать в город мертвецов

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар!

И ужас моих снов!

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар!

И ужас моих снов!

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар!

И ужас моих снов!

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар…

От них не стоит бежать, куда ты спешишь?

Они найдут тебя везде, не убежишь

В них не стоит стрелять, все равно не убьешь

Они давно мертвы, себя ты не спасешь

Они достанут тебя, смердящие кроты

Тебя избавят от жизни, ты станешь в их ряды

С каждым часом их все больше и больше

Ночь не кончится утром, будет длиться еще дольше

Все, конец, в живых остался только я

Эти дохлые твари повсюду щемят меня

Уже нашли мой дом и окружили его

Ломятся в дверь и вышибают окно

Они чуют меня, а я чувствую их прах

Этих рыцарей тьмы, несущих ужас и страх

Не стоит спорить о смысле начала и концов

Здесь только одно — это город мертвецов

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар!

И ужас моих снов!

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар!

И ужас моих снов!

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар!

И ужас моих снов!

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар…

Мой крик отдался эхом, как гром, со всех сторон

Я открыл глаза, это был кошмарный сон

С меня стекают капли холодного пота

В ушах звучит, звенит высокая нота,

А вокруг ночь и тиканье часов

Возвращают меня к жизни от увиденных снов

И все бы было хорошо, но чьи-то шаги

Не дают мне покоя, хоть бери и беги

Там за дверью страх и страшный скрежет

Не дает мне покоя, слух мой режет

Я подошел к окну, нет

Этого не может быть, это какой-то бред

Они снова здесь (снова здесь), опять вокруг меня

Мне не надо такого дерьма

Они моя тень, пришедшая из снов

Она всегда со мной, как город мертвецов

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар!

И ужас моих снов!

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар!

И ужас моих снов!

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар!

И ужас моих снов!

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар…

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар!

И ужас моих снов!

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар!

И ужас моих снов!

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар!

И ужас моих снов!

Город мертвецов!

Город мертвецов!

Какой кошмар!

Какой кошмар…

Loodwolken in de lucht, koude nacht

Rond een vuiltje is het zure regen

Zijn druppels stromen van de kruisen van oude graven

En ze vertrekken via de aarde, je hebt ze wakker gemaakt

De grond beweegt, ze kruipen overal uit

Als ernstige wormen, en van daar, en van hier

Hun zielen zijn in de hemel, ze zijn al lang dood

Ze laten open doodskisten achter

Een duistere kracht ademt hun lichamen

Dit is de boodschap van het kwaad

Ze komen mijn stad binnen als nieuwe koningen

Ze hebben macht over de levenden van de schemering tot de dageraad

Hun troon zal een stapel doodskisten zijn

Versierd met veel rotte schedels

Duistere krachten braken uit de boeien

Kom binnen, welkom in de stad van de doden

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie!

En de horror van mijn dromen!

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie!

En de horror van mijn dromen!

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie!

En de horror van mijn dromen!

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie…

Je moet er niet voor weglopen, waar heb je haast?

Ze zullen je overal vinden, je kunt niet weglopen

Je moet niet op ze schieten, je doodt ze toch niet

Ze zijn al lang dood, je kunt jezelf niet redden

Ze zullen je stinkende mollen bezorgen

Ze zullen je van het leven redden, je zult in hun gelederen worden

Elk uur zijn het er meer en meer

De nacht eindigt niet in de ochtend, hij duurt nog langer

Dat is het, het einde, alleen ik heb het overleefd

Deze dode wezens knijpen me overal

Heb mijn huis al gevonden en omringd

Ze breken op de deur en breken het raam

Ze ruiken me en ik voel hun as

Deze ridders van de duisternis, die terreur en angst brengen

Maak geen ruzie over de betekenis van het begin en het einde

Er is hier maar één ding - dit is de stad van de doden

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie!

En de horror van mijn dromen!

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie!

En de horror van mijn dromen!

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie!

En de horror van mijn dromen!

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie…

Mijn schreeuw echode als de donder van alle kanten

Ik opende mijn ogen, het was een nachtmerrie

Druppels koud zweet druipen van me af

Het klinkt in de oren, een hoge noot klinkt,

En rond de nacht en het tikken van de klok

Breng me weer tot leven vanuit mijn dromen

En alles zou in orde zijn, maar iemands stappen

Ze geven me geen rust, zelfs niet als je het pakt en wegrent

Er is angst en een vreselijk geratel achter de deur

Geeft me geen rust, mijn gehoor doet pijn

Ik ging naar het raam, nee

Dit kan niet, het is een soort onzin

Ze zijn er weer (hier weer), weer om mij heen

Ik heb dit soort shit niet nodig

Ze zijn mijn schaduw die uit dromen kwam

Ze is altijd bij me, als een stad van de doden

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie!

En de horror van mijn dromen!

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie!

En de horror van mijn dromen!

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie!

En de horror van mijn dromen!

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie…

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie!

En de horror van mijn dromen!

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie!

En de horror van mijn dromen!

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie!

En de horror van mijn dromen!

Stad van de doden!

Stad van de doden!

Wat een nachtmerrie!

Wat een nachtmerrie…