Totuus viiltää - Kaija Koo

Vähitellen väsyttää

Matkamies kun yöksi jää

Kylään nimettömään

Keskelle ei-mitään

Ja aamulla aikaisin

Matka jatkuu tietenkin

Vaikka hän väsyi jo kulkemaan

Lähtiessään kotioveltaan

Ja tuhannen Turkin basaarin

Ja katakombien Pariisin

Halki on vielä mentävä miehen kuitenkin

Valtamereen Intian

Ensi viikolla sukellan

Nyt tahdon helteestä Arfikan

Pian pölyyn Ateenan

Yössä hiljainen hiekkatie

Miehen kiirettä nielee

Hän törmää lammaspaimeneen

Joka näyttää valoa katraalleen

Ja matkapäiväkirjalleen

Hän huutaa suureen ääneen

Miksi on aivan yhdentekevää minne meen

Se on totuus, joka matkamiestä viiltää

Kaikki muuhan aina kiiltää

Niinhän se on

Se on totuus, joka viiltää

Sen tietää matkamies

Ei ole mitään pysyvää

Kun kaikki ohikiitää

Vain totuus jää

Se hänen kintereillään liitää

Hänet on luotu kulkemaan

Ei hän voi olla paikoillaan

Eikä riittäisi tahtokaan

Vastustaa maan vetovoimaa

Yli Kiinan kielimuurin

Sinne missä kuu on suurin

Ei idän ihmeet voi kiinnostaa

Ajatus kun ei anna rauhaa

Mitä ihmettä täällä teen

Hän miettii itsekseen

Kun uusi aamu usvan seasta selkenee

Se on totuus…

Geleidelijk moe

Reiziger wanneer de nacht blijft

Anoniem naar het dorp

In het midden van niets

En vroeg in de ochtend

De reis gaat natuurlijk verder

Hoewel hij het passeren al zat was

Wanneer hij zijn deur verlaat

En duizend Turkse bazaars

En de catacomben van Parijs

De man moet er echter nog doorheen

Oceaan van India

Volgende week ga ik duiken

Nu wil ik de hitte van Arfika

Binnenkort Athene afstoffen

Rustige onverharde weg 's nachts

De man heeft haast om te slikken

Hij loopt een herder tegen het lijf

Die licht laat zien aan zijn kudde

En voor zijn reisdagboek

Hij schreeuwt luid

Waarom maakt het niet uit waar ik heen ga?

Het is de waarheid die een reiziger snijdt

Al het andere straalt altijd

Zo is het

Het is een waarheid die snijdt

Dat weet de reiziger

Er is niets blijvends

Wanneer alles voorbij is

Alleen de waarheid blijft

Het hecht zich aan zijn hakken

Hij is gemaakt om te lopen

Hij kan niet op zijn plaats zijn

En het zou niet genoeg zijn

Gaat in tegen de aantrekkingskracht van het land

Over de Chinese taalmuur

Waar de maan het grootst is

Geen wonderen van het Oosten kunnen je interesseren

Het idee om geen vrede te geven

Wat een wonder doe ik hier

Hij denkt voor zichzelf

Als de nieuwe ochtend opklaart uit de mist

Het is de waarheid…