Supernaiset - Kaija Koo

Taas me kohdataan, kuin päiviä ois mennyt vaan

elämälle kiitos, jatketaan

siitä mihin jäätiin viimeksi kun tavattiin

Meikit naamoilta me naurettiin

yksi sai kaikene mutta liian aikaisin

toiselta vei musta vuosi hiuksetkin

Minä uskalsin kylmään veteen sukeltaa

Tunnen itseni nyt kokonaan

Korkkarit kattoon, tää ilta on meille

mun sielunsiskoille, supernaisille

laseissa kuohuvaa, silmissä kultaa

ja auringonnousuun on ikuisuus aikaa

Yli pyykkivuorten, läpi lasikattojen

yö vie meidät, mä mitään muuttais en joskus kun mä lähden voitte värssyyn kirjoittaa

hän pystyi aamuun saakka tanssimaan

Korkkarit kattoon, tää ilta on meille…

Tää on se hetki

ei multa mitään vaadita

vain meidän retki

neljä samankaltaista

Nogmaals, we zullen worden geconfronteerd alsof de dagen voorbij zijn

voor het leven alsjeblieft, ga verder

van waar we voor het laatst waren toen we elkaar ontmoetten

Make-up van de gezichten waar we om lachten

men kreeg alles maar te vroeg

aan de andere kant een jaar zwart haar

Ik durfde het koude water in te duiken

Ik ken mezelf nu helemaal

Kapjes aan het plafond, vanavond is voor ons

aan mijn zielszusters, supervrouwen

borrelen in glazen, goud in de ogen

en de zonsopgang is een eeuwigheid

Over de wasbergen, door de glazen daken

de nacht neemt ons mee, ik zou niets veranderen, soms als ik wegga, kun je een vers schrijven

hij kon dansen tot de ochtend

Kapjes aan het plafond, vanavond is voor ons...

Dit is het moment

geen schimmel nodig

gewoon ons uitje

vier soortgelijke