Avaruuden kevät - Kaija Koo

Hän valmistaa aamusämpylän

On päivä noussut ennen kuin on hän

On taukoamaton lyönti sotarumpujen

Ne kiusaa vaikka hän on jo tottunut siihen

Hän toivoo aivan kaikille aina hyvää, vaikka itse hän kantaa mieltä särkyvää

Kun tyttöä paha vainoaa

Hän tietää tien varamaailmaan

Hän kyllästyy sotarumpujen meteliin

Hän tahtoo nousta niiden ulottumiin

Hän katsoo taivaalle, tietää että kohta on aika nousta taas hyvin pitkään

lentoon

Avaruuteen kevät on tullut taas, kun sen kuutkin vihertää

Hän mielessään sen hetkessä miehittää

Kun ilta sinertää, jos joku sanoo se on iso askel hälle, mutta pieni

ihmiselämään

Tyttö voisi hyvin sanoa tälle, oletko jo sinä nähnyt avaruuden kevään

Avaruuteen kevät on tullut jälleen

Ja siellä linnut jo visertää

Ja sotarummun paukkeet jäi maan päälle

Ne matkalla hyytyi ilmakehään

Ja maa näyttää kauniimmalta silloin

Kun sitä katselee kauempaa

Kyllä sillä loppuvuoden elää

Kun on nähnyt avaruuden kevään

Kun joku tyttöä päin kävelee

Niin tyttö anteeksi pyytelee

Hän kaikkien tuijottavan häntä luulee

Hän toistenkin puolesta ääniä kuulee

Hän toivoo että kaikilla kaikki hyvin menee

Ja on itse niin herkkä että helisee

Avaruuteen kevät on tullut taas

Kun sen kuutkin vihertää

Hän mielessään sen hetkessä miehittää

Kun ilta sinertää, jos joku sanoo se on iso askel hälle, mutta pieni

ihmiselämään

Tyttö voisi hyvin sanoa tälle, oletko jo sinä nähnyt avaruuden kevään

Avaruuteen kevät on tullut jälleen

Ja siellä linnut jo visertää

Ja sotarummun paukkeet jäi maan päälle

Ne matkalla hyytyi ilmakehään

Ja maa näyttää kauniimmalta silloin

Kun sitä katselee kauempaa

Kyllä sillä loppuvuoden elää

Kun on nähnyt avaruuden kevään

Hij bereidt een broodje van de ochtend

Het is een dag voordat hij is

Er is een meedogenloos geklop van oorlogstrommels

Ze pesten ook al is hij er al aan gewend

Hij wenst iedereen altijd het beste, ook al is hij zelf verbrijzeld

Wanneer een meisje wordt vervolgd door het kwaad

Hij weet de weg naar de vrije wereld

Hij wordt moe van het lawaai van oorlogstrommels

Hij wil contact met ze opnemen

Hij kijkt naar de lucht, weet dat het tijd is om weer op te staan ​​voor een hele lange tijd

naar de vlucht

De lente is weer in de ruimte gekomen, als de maan groen is

Hij neemt het in gedachten meteen in beslag

Als de avond blauw wordt, als iemand zegt dat het een grote stap voor hem is, maar klein

naar het menselijk leven

Het meisje zou dit heel goed kunnen vertellen als je de lente van de ruimte al hebt gezien

De lente is weer in de ruimte gekomen

En daar fluiten de vogels al

En de knallen van de oorlogstrom bleven op de aarde

Onderweg bevroor ze in de atmosfeer

En het land ziet er dan mooier uit

Als je het van een afstand bekijkt

Ja, de rest van het jaar live

Na het zien van de ruimtelente

Wanneer iemand naar een meisje toe loopt

Dus het meisje verontschuldigt zich

Hij denkt dat iedereen naar hem staart

Hij hoort stemmen namens anderen

Hij hoopt dat het met iedereen goed gaat

En is zelf zo gevoelig dat het rinkelt

De lente is weer in de ruimte gekomen

Als het nog groen is

Hij neemt het in gedachten meteen in beslag

Als de avond blauw wordt, als iemand zegt dat het een grote stap voor hem is, maar klein

naar het menselijk leven

Het meisje zou dit heel goed kunnen vertellen als je de lente van de ruimte al hebt gezien

De lente is weer in de ruimte gekomen

En daar fluiten de vogels al

En de knallen van de oorlogstrom bleven op de aarde

Onderweg bevroor ze in de atmosfeer

En het land ziet er dan mooier uit

Als je het van een afstand bekijkt

Ja, de rest van het jaar live

Na het zien van de ruimtelente