The Revelation - K Rino

A old sage cornered me and adorned me with wisdom in enormous quantities

The next morning he returned and anointed me with clairvoyancy

My carnage couldn’t be harnessed, I bit through steel armory

A cloud of smoke floats where your anatomy stood formerly

When you think about how many rhymes that I have

It makes scientists wonder just how many minds that I have

A deadly scorpion was in my hand but don’t be alarmed

He wasn’t there to do me harm, he was just reading my palm

Volcanic spores coat my throat through every difficult quote

I see the entire galaxy in my peripheral scope

Look in my pupils as I torture you with stinging replies

Use the reflection of yourself to see the fear in your own eyes

Slice your wrists when this omen approaches, my flow is

Loaded with lightning voltage that jolts you like nitrogen narcosis

Your vocab needs practice

I spit words that are harder to pronounce than ingredients on the back of the

average food package

Prophecies and tales of distortion

Epic displays of powerful wordplay that reach Herculean proportions

You’re sick like the man who dies and tries to leave with his wealth

When approaching K-Rino, caution proceeds with itself

You get slain in the chambers of pain and sorrow

I stand before you in the present day reminiscing over tomorrow

You’re smitten with autism when bitten

I’m sittin' over the constellation Orion, memorizing the unwritten

Spittin' regurgitation for hours without quitting

The giant serpent that was hidden in the womb of a small kitten

Every molecule in existence my mental reflects

I rise and elevate to a point where planets look like specks

In a coma I’m nasty, my own rap pamphlets harass me

Styles harder to do than a blindfolded angioplasty

My impetuous skills are credited to the beneficent

You couldn’t write like K-Rino if you was a forgery specialist

The intricacies of my mental degrees

The raw insidious literary esteem that causes pencils to bleed

I speak black widow, mantis and killer bee

Made one language from all three

And spoke it while I spit a deadly soliloquy

So notice I keep my coldest weapon loaded

So saving his throat is hopeless

‘cause I wrote his eulogy over his epiglottis

Gave him my wickedest read

I only did it because the audience had never witnessed the atmosphere bleed

See I don’t pillage the dictionary to get new words in coherence

To try to give my vocabulary a supernatural appearance

Before we battle, they better clone me ‘cause when I start for you

I’ma be the only person who can pull myself off of you

I graze in a field of thought waves in a grammar maze

Every twenty-seven days I bathe in gamma rays

I breathe poetic wisdom, life granted to men

Like sunlight striking the equator causing the planet to spin

You panic within, in a ceramic bin I hand him his chin

I had amnesia and laryngitis and I still managed to win

I was a spark of light and no force was great enough to create and shape me

So I willed my own parents into existence so they could make me

Een oude wijze greep me in het nauw en versierde me in enorme hoeveelheden met wijsheid

De volgende ochtend kwam hij terug en zalfde me met helderziendheid

Mijn bloedbad kon niet worden aangewend, ik beet door stalen arsenaal

Een rookwolk zweeft waar je anatomie vroeger stond

Als je bedenkt hoeveel rijmpjes ik heb

Wetenschappers vragen zich af hoeveel geesten ik heb?

Ik had een dodelijke schorpioen in mijn hand, maar schrik niet

Hij was er niet om mij kwaad te doen, hij las gewoon mijn handpalm

Vulkanische sporen bedekken mijn keel door elk moeilijk citaat

Ik zie het hele sterrenstelsel in mijn perifere telescoop

Kijk in mijn leerlingen terwijl ik jullie martel met prikkelende antwoorden

Gebruik de reflectie van jezelf om de angst in je eigen ogen te zien

Snijd je polsen door wanneer dit voorteken nadert, mijn flow is

Geladen met bliksemspanning die je schokt als stikstofnarcose

Je vocabulaire heeft oefening nodig

Ik spuug woorden die moeilijker uit te spreken zijn dan ingrediënten op de achterkant van de

gemiddeld voedselpakket

Profetieën en verhalen over vervorming

Epische vertoningen van krachtige woordspelingen die enorme proporties aannemen

Je bent ziek als de man die sterft en probeert te vertrekken met zijn rijkdom

Bij het naderen van K-Rino gaat de voorzichtigheid vanzelf

Je wordt gedood in de kamers van pijn en verdriet

Ik sta voor u in het heden en denk terug aan morgen

Je wordt geslagen met autisme als je wordt gebeten

Ik zit boven het sterrenbeeld Orion en onthoud het ongeschreven

Urenlang spugen zonder op te houden

De gigantische slang die verborgen was in de baarmoeder van een klein katje

Elk bestaand molecuul weerspiegelt mijn mentale toestand

Ik sta op en verhef me tot een punt waar planeten op spikkels lijken

In coma ben ik gemeen, mijn eigen rappamfletten vallen me lastig

Stijlen moeilijker uit te voeren dan een geblinddoekte angioplastiek

Mijn onstuimige vaardigheden worden toegeschreven aan de weldoener

Je zou niet kunnen schrijven als K-Rino als je een vervalsingspecialist was

De fijne kneepjes van mijn mentale graden

De rauwe verraderlijke literaire waardering die potloden doet bloeden

Ik spreek zwarte weduwe, bidsprinkhaan en killer bee

Van alle drie één taal gemaakt

En sprak het terwijl ik een dodelijke monoloog spuwde

Dus let op dat ik mijn koudste wapen geladen houd

Dus zijn keel redden is hopeloos

want ik schreef zijn lofrede over zijn epiglottis

Gaf hem mijn slechtste leesvoer

Ik deed het alleen omdat het publiek de sfeer nog nooit had zien bloeden

Zie Ik plunder het woordenboek niet om nieuwe woorden in samenhang te krijgen

Om te proberen mijn woordenschat een bovennatuurlijke uitstraling te geven

Voordat we gaan vechten, kunnen ze me beter klonen, want als ik voor jou begin?

Ik ben de enige persoon die mezelf van je af kan trekken

Ik graas in een veld van gedachtegolven in een grammaticalabyrint

Elke zevenentwintig dagen baad ik in gammastraling

Ik adem poëtische wijsheid, leven gegeven aan mannen

Zoals zonlicht dat op de evenaar valt en de planeet doet draaien

Je raakt in paniek van binnen, in een keramische bak geef ik hem zijn kin

Ik had geheugenverlies en laryngitis en ik heb nog steeds kunnen winnen

Ik was een vonk van licht en geen enkele kracht was groot genoeg om mij te creëren en vorm te geven

Dus ik heb mijn eigen ouders tot leven gewekt, zodat ze mij konden maken