Zapach kawy - Jula

Jeszcze wczoraj zapach kawy budził mnie,

Wciąż karmiona krzykiem, dziś to tylko szept,

Do niedawna słaba, teraz silna dość,

By odwrócić się i biec najdalej stąd.

Dziś już nie pamiętam, jakie miały być (Miały być)

Te tak idealnie planowane dni (Tamte dni)

Oddalona, omijamy godzin stąd (Godzin stąd)

Dawno zapomniałam, jak smakuje złość.

Dzień, nie stanie się nocą

Nie nauczysz mnie jak

Podczas deszczu nie moknąć

I jak wielki jest świat.

Dzień, nie stanie się nocą

Nie nauczysz mnie jak

Podczas deszczu nie moknąć

I jak wielki jest świat.

Wielki świat, wielki świat

Gisteren maakte de geur van koffie me wakker,

Nog steeds gevoed met schreeuw vandaag is het maar een fluistering

Tot voor kort zwak, nu sterk genoeg

Om je om te draaien en het verst van hier weg te rennen.

Vandaag weet ik niet meer wat ze moesten zijn (ze moesten zijn)

Deze dagen zo perfect gepland (Die dagen)

Weg, we slaan uren weg (Uren weg)

Ik ben al lang vergeten hoe boosheid smaakt.

Dag, het zal geen nacht worden

Je kunt me niet leren hoe

Niet nat worden in de regen

En hoe groot de wereld is.

Dag, het zal geen nacht worden

Je kunt me niet leren hoe

Niet nat worden in de regen

En hoe groot de wereld is.

Grote wereld, grote wereld