The Desperate Ones - Judy Collins

Jacques brel, jouannest, eric blau, mort shuman

They hold each others hands

They walk without a sound

Down forgotten streets

Their shadows kiss the ground

Their footsteps

Sing a song

Tats ended before its begun

They walk without a sound

The desperate ones

Just like the tiptoe moth

That dance before the flame

They burn their hearts so much

That death is just a name

And if love calls again

So foolishly they run, they run, they run

They run, they run, they run, they run

They run without a sound

The desperate ones

I know the road teyre on Ive walked their crooked mile

A hundred times or more

I drank their cup of bile

They watch their dreams go down

Be hind the settin sun

Yeh, yeh, yeh, they walk without a sound

The desperate ones

Le he who threw the stone at them

Stand up and take a bow

He knows the verb «to love»

Beu hell never, never, never know how

On the bridge of nevermore

They disappear one by one

Disappear without a sound

The desperate ones

And underneath the bridge

The waters sweet and deep

This is their journeys end

The land of endless sleep

They cry to us for help

We think its all in fun,

They cry, they cry, they cry, they cry

Without a sound

They disappear without a sound

They walk without a sound without a sound

Disappear without a sound

Cry without a sound

Yai, yaj, yaj, yaj, yaj, yaj, yaj

The desperate ones

Jacques brel, jouannest, eric blau, mort shuman

Ze houden elkaars hand vast

Ze lopen geluidloos

Door vergeten straten

Hun schaduwen kussen de grond

hun voetstappen

Zing een liedje

Tats eindigde voordat het begon

Ze lopen geluidloos

De wanhopigen

Net als de op de tenen staande mot

Die dans voor de vlam

Ze branden hun hart zo  ...

Die dood is slechts een naam

En als liefde weer belt

Dus dwaas rennen ze, ze rennen, ze rennen

Ze rennen, ze rennen, ze rennen, ze rennen

Ze lopen zonder geluid

De wanhopigen

Ik ken de weg op Ive liep hun kromme mijl

Honderd keer of meer

Ik dronk hun kopje gal

Ze zien hun dromen neerstorten

Wees achter de ondergaande zon

Yeh, yeh, yeh, ze lopen geluidloos

De wanhopigen

Le hij die de steen naar hen gooide

Sta op en maak een buiging

Hij kent het werkwoord "liefhebben"

Beu hell never, never, never know how

Op de brug van nooit meer

Ze verdwijnen één voor één

Verdwijnen zonder geluid

De wanhopigen

En onder de brug

De wateren zoet en diep

Dit is het einde van hun reis

Het land van eindeloze slaap

Ze roepen naar ons om hulp

We denken dat het allemaal leuk is,

Ze huilen, ze huilen, ze huilen, ze huilen

Zonder geluid

Ze verdwijnen zonder geluid

Ze lopen zonder geluid zonder geluid

Verdwijnen zonder geluid

Huilen zonder geluid

Yai, yaj, yaj, yaj, yaj, yaj, yaj

De wanhopigen