The Coming Of The Roads - Judy Collins

Now that our mountain is growing

With people hungry for wealth

How come it’s you that’s a-going

And I’m left all alone by myself?

We used to hunt the cool caverns

Deep in our forest of green

Then came the road and the tavern

And you found a new love it seems

Once I had you and the wild wood

Now, it’s just dusty roads

And I can’t help from blamin' your going

On the coming, the coming of the roads

Look how they’ve cut all to pieces

Our ancient poplar and oak

And the hillsides are stained with the greases

That burned up the heavens with smoke

You used to curse the bold crewmen

Who stripped our earth of its ore

Now, you’ve changed and you’ve gone over to them

And you’ve learned to love what you hated before

Once I thanked God for my treasure

Now like rust it corrodes

And I can’t help from blamin' your goin'

On the coming, the coming of the roads

Nu onze berg groeit

Met mensen die hongerig zijn naar rijkdom

Hoe komt het dat jij het bent?

En ik ben helemaal alleen gelaten?

Vroeger jaagden we op de koele grotten

Diep in ons woud van groen

Toen kwamen de weg en de taverne

En je hebt een nieuwe liefde gevonden, zo lijkt het

Ooit had ik jou en het wilde bos

Nu zijn het gewoon stoffige wegen

En ik kan het niet helpen om je de schuld te geven

Over de komst, de komst van de wegen

Kijk hoe ze alles aan stukken hebben gesneden

Onze oeroude populier en eik

En de hellingen zijn bevlekt met het vet

Dat verbrandde de hemel met rook

Vroeger vervloekte je de stoutmoedige bemanningsleden

Wie heeft onze aarde van zijn erts ontdaan?

Nu ben je veranderd en ben je naar hen overgegaan

En je hebt geleerd te houden van wat je eerder haatte

Op een keer dankte ik God voor mijn schat

Nu corrodeert het net als roest

En ik kan het niet helpen om je de schuld te geven

Over de komst, de komst van de wegen