Kingdom Come - Judy Collins

It was seven months since 9/11

And the work was almost done

It was seven months since 9/11

And the work had just begun

Ground Zero lit the evening sky

Like a beacon through the heart

The searchlights drove through Heaven’s doors

And blew them far apart

A few miles north on the Hudson River

We had gathered for a sort of wake

Nobody felt like celebrating

But the Firemen needed some kind of break

They’d been to so many funerals

And seen so many God-awful sights

They’d been to Ground Zero from dawn to dusk

And round the clock some nights

To Kingdom come, to hell and gone

To somewhere far away

Where murder doesn’t break the heart

On a sunny day

I was all dressed up like the rest of the crowd

At the Roxy Club that night

The men and women in Uniform

Tried hard to keep it light

Kevin Bacon played and sang

And folks began to smile

Chris Bodi played his silver horn

With rhythm and with style

I sang my song Amazing Grace

And people laughed and cried

Ronan Tynan sang Danny Boy and

Not an eye was dry

Steve Buscemi spoke of life

At Engine 55

Of how these heroes

Stayed the course and

Saved so many lives

To Kingdom come, to hell and gone

To somewhere far away

Where murder doesn’t break the heart

On a sunny day

A burly man with a handsome face

Stuck out his hand and smiled

Say, meet my wife, we like your songs

We’ve been with you mile for mile

Though he had a rugged face

I knew I saw the hurt

Then he pointed to a spot above the collar of his shirt

Just look here on the back of my neck

There’s a tattoo, can you see?

Just right here, I got up close

And saw the number 343

The number of the Firemen

Who were lost upon that day

The numbers of those heroes

Ground Zero was their grave

To Kingdom come, to hell and gone

To somewhere far away

Where murder doesn’t break the heart

On a sunny day

Those firemen loaded up with gear

Climbed to their death’s that day

Along with all the other hundreds

Blasted on their way

Police and EMS and those

On whom death took its toll

And more whose dreams will never dawn

More than three thousand souls

I left the party after that

I could not stay my tears

For all our gifts for all our hopes

For all our nameless fears

For all our heroes, men and women

Lost on that black day

Those firemen with courage

In their hearts so strong and brave

Who made sure in their final hours

There were 30,000 saved

They’ve gone to where there are no tears

And every heart is gay

And they won’t be forgotten on a sunny day

To Kingdom come, to hell and gone

To somewhere far away

Where murder doesn’t break the heart

On a sunny day

Where murder doesn’t break the heart

On a sunny day

Het was zeven maanden sinds 9/11

En het werk was bijna klaar

Het was zeven maanden sinds 9/11

En het werk was net begonnen

Ground Zero verlichtte de avondhemel

Als een baken door het hart

De zoeklichten reden door de deuren van de hemel

En blies ze ver uit elkaar

Een paar mijl naar het noorden aan de Hudson River

We waren samengekomen voor een soort wake

Niemand had zin om te vieren

Maar de brandweermannen hadden een soort van pauze nodig

Ze waren naar zoveel begrafenissen geweest

En zoveel godvrezende bezienswaardigheden gezien

Ze waren van zonsopgang tot zonsondergang op Ground Zero geweest

En op sommige avonden de klok rond

Naar het Koninkrijk kome, naar de hel en weg

Naar ergens ver weg

Waar moord het hart niet breekt

Op een zonnige dag

Ik was helemaal verkleed, net als de rest van de menigte

In de Roxy Club die avond

De mannen en vrouwen in Uniform

Heb er alles aan gedaan om het licht te houden

Kevin Bacon speelde en zong

En mensen begonnen te glimlachen

Chris Bodi speelde op zijn zilveren hoorn

Met ritme en met stijl

Ik zong mijn liedje Amazing Grace

En mensen lachten en huilden

Ronan Tynan zong Danny Boy en

Geen oog was droog

Steve Buscemi sprak over het leven

Bij motor 55

Van hoe deze helden

Bleef de cursus en

Zoveel levens gered

Naar het Koninkrijk kome, naar de hel en weg

Naar ergens ver weg

Waar moord het hart niet breekt

Op een zonnige dag

Een stoere man met een knap gezicht

Steek zijn hand uit en glimlachte

Zeg, ontmoet mijn vrouw, we vinden je liedjes leuk

We zijn mijl voor mijl bij je geweest

Hoewel hij een stoer gezicht had

Ik wist dat ik de pijn zag

Toen wees hij naar een plek boven de kraag van zijn overhemd

Kijk maar eens hier op de achterkant van mijn nek

Er is een tatoeage, zie je?

Precies hier, ik kwam van dichtbij

En zag het nummer 343

Het nummer van de brandweermannen

Wie waren verloren op die dag?

De aantallen van die helden

Ground Zero was hun graf

Naar het Koninkrijk kome, naar de hel en weg

Naar ergens ver weg

Waar moord het hart niet breekt

Op een zonnige dag

Die brandweermannen volgeladen met spullen

Klom naar hun dood die dag

Samen met alle andere honderden

Gestraald onderweg

Politie en EMS en die

Van wie de dood zijn tol eiste

En meer wiens dromen nooit zullen doorbreken

Meer dan drieduizend zielen

Daarna verliet ik het feest

Ik kon mijn tranen niet bedwingen

Voor al onze geschenken voor al onze hoop

Voor al onze naamloze angsten

Voor al onze helden, mannen en vrouwen

Verloren op die zwarte dag

Die brandweermannen met moed

In hun hart zo sterk en dapper

Wie zorgde ervoor in hun laatste uren?

Er waren 30.000 gered

Ze zijn gegaan naar waar geen tranen zijn

En elk hart is homo

En ze zullen niet vergeten worden op een zonnige dag

Naar het Koninkrijk kome, naar de hel en weg

Naar ergens ver weg

Waar moord het hart niet breekt

Op een zonnige dag

Waar moord het hart niet breekt

Op een zonnige dag