Houses - Judy Collins

You have many houses, one for every season

Mountains in your windows, violets in your hands

Through your English meadows your blue-eyed horses wander

You’re in Colorado for the Spring

When the Winter finds you, you fly to where it’s summer

Rooms that face the ocean, moonlight on your bed

Mermaids swift as dolphins paint the air with diamonds

You are like a seagull as you said

Why do you fly bright feathered sometimes in my dreams?

The shadows of your wings fall over my face

I can feel no air, I can find no peace

Brides in black ribbons, witches in white

Fly in through windows, fly out through the night

Why do I think I’m dying sometimes in my dreams

I see myself a child running through the trees

Searching for myself, looking for my life

Looking everywhere crawling on my knees

I cannot see the leaves, I cannot see the light

Then I see you walking just beyond the forest

Walking very quickly, walking by yourself

Your shoes are silver, your coat is made of velvet

Your eyes are shining, your voice is sweet and clear

«Come on» you say «come with me, I’m going to the castle»

All the bells are ringing, the weddings have begun

But I can only stand here-I cannot move to follow

I’m burning in the shadows and freezing in the sun

There are people with you living in your houses

People from your childhood who remember how you were

You were always flying, nightingale of sorry

Singing bird with rainbows on your wings

Je hebt veel huizen, één voor elk seizoen

Bergen voor je ramen, viooltjes in je handen

Door je Engelse weiden dwalen je blauwogige paarden

Je bent in Colorado voor de lente

Als de winter je vindt, vlieg je naar waar het zomer is

Kamers met uitzicht op de oceaan, maanlicht op je bed

Zeemeerminnen zo snel als dolfijnen de lucht schilderen met diamanten

Je bent als een zeemeeuw zoals je zei

Waarom vlieg je soms helder gevederd in mijn dromen?

De schaduwen van je vleugels vallen over mijn gezicht

Ik voel geen lucht, ik kan geen rust vinden

Bruiden in zwarte linten, heksen in witte

Vlieg door ramen naar binnen, vlieg 's nachts naar buiten

Waarom denk ik dat ik soms doodga in mijn dromen?

Ik zie mezelf een kind door de bomen rennen

Op zoek naar mezelf, op zoek naar mijn leven

Ik kijk overal kruipend op mijn knieën

Ik kan de bladeren niet zien, ik kan het licht niet zien

Dan zie ik je net voorbij het bos lopen

Heel snel lopen, alleen lopen

Je schoenen zijn van zilver, je jas is van fluweel

Je ogen stralen, je stem is zoet en helder

«Kom op» zeg je «kom met me mee, ik ga naar het kasteel»

Alle klokken luiden, de bruiloften zijn begonnen

Maar ik kan alleen hier staan ​​- ik kan niet bewegen om te volgen

Ik brand in de schaduw en bevries in de zon

Er wonen mensen bij u in uw huizen

Mensen uit je kindertijd die zich herinneren hoe je was

Je was altijd aan het vliegen, nachtegaal van het spijt me

Zingende vogel met regenbogen op je vleugels