Pasaste a la Historia (Ranchera) - José Alfredo Jiménez

Ya pasó la amargura, que tú me dejaste

Ya te puedo mirar cara a cara

Y hablarte de cosas que no sean de amor

Ya me puedes contar sin que sufra

Que pronto te casas

Ya me puedes decir lo que quieras

Lo mismo me da

Ya pasó lo que nunca, pensé que pasara

Fueron tantas tus malas acciones

Que no fue posible querer y llorar

Comprendí que el amor que vivimos

Nomás yo lo daba

Y agarrando mi orgullo del suelo

Pensé en olvidar

Qué cariño tan grande, te tuvo mi pecho

Va a pasar mucho tiempo pa' que otro

Te diga sinceras palabras de amor

Tal vez nunca te digan te quiero

Con llanto en el alma

Tal vez nunca te besen temblando

Con loca pasión

Qué cariño tan grande, te tuvo mi pecho

Cuántas penas y cuántas vergüenzas

Quedaron escritas con tanto dolor

Pero al fin como negro recuerdo

Pasaste a la historia

De ese libro que no terminamos

Por falta de amor

De bitterheid is voorbij, dat je me verliet

Ik kan je nu van aangezicht tot aangezicht kijken

En met je praten over dingen die niet over liefde gaan

Nu kun je het me vertellen zonder te lijden

hoe snel ga je trouwen?

Nu kun je me vertellen wat je wilt

hetzelfde geeft mij

Wat nooit is gebeurd, dacht ik dat zou gebeuren

Je slechte acties waren zo veel

Dat het niet mogelijk was om lief te hebben en te huilen

Ik begreep dat de liefde die we leven

ik heb het net gegeven

En mijn trots van de grond grijpen

ik dacht aan vergeten

Wat een grote genegenheid, mijn borst had je

Het duurt lang voor een ander

Ik zeg je oprechte woorden van liefde

Misschien zullen ze je nooit vertellen dat ik van je hou

Met tranen in de ziel

Ze zullen je misschien nooit schuddend kussen

met gekke passie

Wat een grote genegenheid, mijn borst had je

Hoeveel verdriet en hoeveel schaamte

Ze zijn met zoveel pijn geschreven

Maar eindelijk zo zwart herinner ik me

je bent de geschiedenis ingegaan

Van dat boek dat we niet af hebben

bij gebrek aan liefde