Numa Corrente De Verao - Jorge Vercillo, Marcos Valle

Vento soprou minha ilusão

Flor de algodão, meu pensamento

Pulou muro, foi embora, looping no ar

Numa corrente de verão

Pro ninho de algum pardal, décimo andar

Pela janela, cai no pelo

De um cachorro animado pra passear

No ventilador do elevador

Lá vai a minha ilusão, flor de algodão

Quase passou carro por cima

Atravessou a rua inteira na contramão

Se estatelou pelas vitrines

Mais um golpe de ar, vai passear

A tarde inteira para pousar na sua mão

Eu não sou de olhar o que passou

Nem lamentar o que se foi

Sou de criar o que será

É como os relógios de Dali

É como as torres de Galdi

Como Brasília para Oscar

Ou no arremesso de um outro Oscar

Assim eu vou no vento

Sou uma folha de pensamento

Einstein andou no tempo

Cruzou paredes e rio por dentro

É, nosso futuro assim será

Feito uma escada a se formar

Por sob os pés de quem sonhar

De quem ousar pensar além

Eu não sou de olhar o que passou

Nem lamentar o que se foi

Sou de criar o que será

De quem ousar pensar além

Vento soprou minha ilusão

Flor de algodão, meu pensamento

Pulou muro, foi embora, looping no ar

Numa corrente de verão

Pro ninho de algum pardal, décimo andar

Pela janela, cai no pelo

De um cachorro animado pra passear

No ventilador do elevador

Lá vai a minha ilusão, flor de algodão

Quase passou carro por cima

Atravessou a rua inteira na contramão

Se estatelou pelas vitrines

Mais um golpe de ar, vai passear

A tarde inteira para pousar na sua mão

Wind blies mijn illusie

Katoenbloem, mijn gedachte

Sprong de muur, links, een lus in de lucht

In een zomerketting

Naar het nest van een mus, tiende verdieping

Valt door het raam in het haar

Geef een levendige hond een wandeling

Op de liftventilator

Daar gaat mijn illusie, katoenbloem

Bijna gepasseerde auto

De hele straat op de verkeerde manier overgestoken

Het crashte door de ramen

Nog één adem, ga wandelen

De hele middag om op je hand te landen

Ik kijk niet naar wat er is gebeurd

Noch spijt hebben van wat weg is

Ik moet creëren wat zal zijn

Het is net als de klokken van Dali

Het is net als de torens van Galdi

Zoals Brasilia voor Oscar

Of in de worp van nog een Oscar

Dus ik ga in de wind

Ik ben een gedachteblad

Einstein liep in de tijd

Gekruiste muren en rivier van binnenuit

Ja, onze toekomst zal zo zijn

Een ladder gemaakt om te vormen

Onder de voeten van degenen die dromen

Wie verder durft te denken

Ik kijk niet naar wat er is gebeurd

Noch spijt hebben van wat weg is

Ik moet creëren wat zal zijn

Wie verder durft te denken

Wind blies mijn illusie

Katoenbloem, mijn gedachte

Sprong de muur, links, een lus in de lucht

In een zomerketting

Naar het nest van een mus, tiende verdieping

Valt door het raam in het haar

Geef een levendige hond een wandeling

Op de liftventilator

Daar gaat mijn illusie, katoenbloem

Bijna gepasseerde auto

De hele straat op de verkeerde manier overgestoken

Het crashte door de ramen

Nog één adem, ga wandelen

De hele middag om op je hand te landen