The Room Nobody Lives In - John Sebastian

The room nobody lives in

Is up the stairs and four doors down the hall

And no one ever goes there

Except for linens when the family comes to call

The room nobody lives in

Is always empty but immaculately clean

And all is softly silent

Except for buzzings of the flies between the screens

But there’s a feeling even breathing in the air

Like there’s someone, when there’s no one even there

And I’m hearing the cheers for the heroes

Of scenes going down in this room for so many years

But now nobody goes there

For forty years or so this room has been alone

And starving for a moment

Completely human and completely all her own

The room nobody lives in is up the stairs

And four doors down the hall

De kamer waar niemand in woont

Is de trap op en vier deuren in de gang

En niemand gaat er ooit heen

Behalve linnengoed als het gezin op bezoek komt

De kamer waar niemand in woont

Is altijd leeg maar onberispelijk schoon

En alles is zacht stil

Behalve het gezoem van de vliegen tussen de schermen

Maar er is een gevoel dat zelfs de lucht inademt

Alsof er iemand is, terwijl er zelfs niemand is

En ik hoor het gejuich voor de helden

Van scènes die al zoveel jaren in deze kamer plaatsvinden

Maar nu gaat er niemand meer heen

Deze kamer is al zo'n veertig jaar alleen

En even uitgehongerd

Helemaal menselijk en helemaal van haarzelf

De kamer waar niemand in woont, is de trap op

En vier deuren verder in de hal