Runaway Children - Joe Purdy

I was born an only child

On a warm Jersey night.

My mother was a dressmaker,

My father drove a truck

My family never was much good

When it came to money-luck…no.

Me and my best friend took to stealing

When we were only 16.

And one year in the county jail

Made a man out of Tommy and me.

We caught the train to New York,

We thought we were so tough

We started fighting for quick cash,

We decided we didn’t need the money that bad.

We were the runaway children

Always lost in the dark

Trying to forget where we came from,

Trying to make a new start.

Oh, but it was so hard.

Earned my first honest dollar

Workin' at the mill outside of town

Tommy went elsewhere

Never did like the sound of a poor man cryin'.

Tommy got mixed up with people,

The kind of people you just don’t get mixed up with

And they beat him so bad, he…

He almost didn’t live to regret it… but he did.

Uh, thank God he did.

We were the runaway children

Still lost in the dark

Trying to forget where we came from

Trying to make a new start

Oh, but it was so hard… so hard… it was just so hard.

But Tommy moved eight years ago

Out to Las Vegas

Now he sweeps the floors in the casinos

Oh, and he gambles when he’s able.

When will he ever learn?

When will he ever learn?

And me, I went back home,

Oh, and I made it just in time

To say I’m sorry for what I’d done

Right before my mother died.

Now I drive a truck

Just like I swore I never would,

But I need the money worse than I need the luck.

I know my old man just did the best that he could with what he had.

It’s funny the things we finally learn how to have of We were just runaway children

Lost in the dark

Trying to forget where we came from

Oh but we never, we never made it that far… never made it that far.

Oh, but it’s still so hard… it's still so hard.

Ik ben als enig kind geboren

Op een warme Jersey-avond.

Mijn moeder was naaister,

Mijn vader reed in een vrachtwagen

Mijn familie was nooit zo goed

Als het om geld-geluk ging... nee.

Ik en mijn beste vriend zijn gaan stelen

Toen we nog maar 16 waren.

En een jaar in de provinciegevangenis

Maakte een man van Tommy en mij.

We namen de trein naar New York,

We dachten dat we zo stoer waren

We begonnen te vechten voor snel geld,

We besloten dat we het geld niet zo hard nodig hadden.

Wij waren de weggelopen kinderen

Altijd verdwaald in het donker

Proberen te vergeten waar we vandaan kwamen,

Proberen een nieuwe start te maken.

Oh, maar het was zo moeilijk.

Mijn eerste eerlijke dollar verdiend

Werken bij de molen buiten de stad

Tommy ging ergens anders heen

Hield nooit van het geluid van een huilende arme man.

Tommy raakte in de war met mensen,

Het soort mensen waar je gewoon niet mee in de war raakt

En ze sloegen hem zo slecht, dat hij...

Hij leefde bijna niet om er spijt van te krijgen... maar hij deed het wel.

Godzijdank deed hij dat.

Wij waren de weggelopen kinderen

Nog steeds verdwaald in het donker

Proberen te vergeten waar we vandaan komen

Proberen een nieuwe start te maken

Oh, maar het was zo moeilijk... zo moeilijk... het was gewoon zo moeilijk.

Maar Tommy is acht jaar geleden verhuisd

Op weg naar Las Vegas

Nu veegt hij de vloeren in de casino's

Oh, en hij gokt als hij in staat is.

Wanneer zal hij het ooit leren?

Wanneer zal hij het ooit leren?

En ik, ik ging terug naar huis,

Oh, en ik was net op tijd

Om te zeggen dat het me spijt voor wat ik heb gedaan

Vlak voordat mijn moeder stierf.

Nu rijd ik een vrachtwagen

Net zoals ik had gezworen dat ik dat nooit zou doen,

Maar ik heb het geld harder nodig dan het geluk.

Ik weet dat mijn oude man gewoon zijn best deed met wat hij had.

Het is grappig wat we eindelijk leren te hebben. We waren gewoon weggelopen kinderen

Verdwaald in het donker

Proberen te vergeten waar we vandaan komen

Oh, maar we zijn nooit, we zijn nooit zover gekomen... hebben het nooit zo ver gehaald.

Oh, maar het is nog steeds zo moeilijk... het is nog steeds zo moeilijk.