Mary May & Bobby - Joe Purdy

It was a fine day in the fifth grade

When Mary May let Bobby walk her home from school

He had her books in hand and he was listening to every word she said

Like it was the gospel or the prophecies

And he loved the way her hair fell across her dress

Went home singing who wrote the book of love and try a little tenderness, yeah

The next day on the playground Bobby sat Mary down

On the swingset behind the sandbox

And she said, «Bobby I just want to play,

So what is this you have to say?»

He said, «Mary, marry me.

We could live out by the sea

Like they do on the movie screens

Oh, marry me, Mary May, Before you go back to play.»

It was graduation day

They were waiting on a plane to take Mary away

She said, «There's nothing left for me here but you

Bobby, I hope that you can find yourself too

There’s so much that I wish to know

And I have to do this on my own

And I hope that you can understand

Bobby, write me when you can»

And he said, «Take my high school ring

So from time to time now you can think of me And there’s just one more thing before you leave»

He said, «Mary, marry me We could live out by the sea

Oh, like they do on the movie screen

Oh, marry me, Mary May,

Before you off and fly away»

So much time has passed since that day

Mary stopped writing years ago

And Bobby never took his music on the road

Guess he never really gave up hope

Now Mary she’s got everything she thought she wanted

Got a PhD, she is an independent business woman

Climbing up the corporate ladder

Though it really don’t seem to matter,

She is lonely beyond belief

So one day she went home

Looking for the only love she’d ever known

She found him once again

Playing a circuit at a Holiday Inn

Still singing a song about the one gone long ago

Just goes to show you never know

She took his hand in hers

Got everything she had planned and rehearsed

She said, «Bobby, marry me We could live in a apartment building with a window view

We could take in movies on the weekend

While we’re planning our vacation

Take a honeymoon by the sea

Oh Bobby, won’t you just marry me?

Won’t you just marry me?

Oh please, marry me»

It was a fine day in the fifth grade

Mary May let Bobby walk her home from school

Het was een fijne dag in de vijfde klas

Toen Mary May Bobby haar van school naar huis liet brengen

Hij had haar boeken in de hand en luisterde naar elk woord dat ze zei

Alsof het het evangelie of de profetieën was

En hij hield van de manier waarop haar haar over haar jurk viel

Ging naar huis zingend die het boek van liefde schreef en probeerde een beetje tederheid, yeah

De volgende dag op de speelplaats zette Bobby Mary neer

Op de schommel achter de zandbak

En ze zei: «Bobby, ik wil gewoon spelen,

Dus wat heb je te zeggen?»

Hij zei: «Maria, trouw met me.

We zouden aan zee kunnen wonen

Zoals ze doen op de filmschermen

Oh, trouw met me, Mary May, voordat je weer gaat spelen.»

Het was afstudeerdag

Ze zaten in een vliegtuig te wachten om Mary mee te nemen

Ze zei: "Er is hier niets meer voor mij behalve jij"

Bobby, ik hoop dat jij jezelf ook kunt vinden

Er is zoveel dat ik wil weten

En ik moet dit alleen doen

En ik hoop dat je het begrijpt

Bobby, schrijf me wanneer je kunt»

En hij zei: "Neem mijn middelbare schoolring"

Dus af en toe kun je nu aan mij denken En er is nog één ding voordat je vertrekt»

Hij zei: "Mary, trouw met me We zouden aan zee kunnen wonen"

Oh, zoals ze doen op het filmscherm

Oh, trouw met me, Mary May,

Voordat je vertrekt en wegvliegt»

Er is zoveel tijd verstreken sinds die dag

Mary stopte jaren geleden met schrijven

En Bobby nam zijn muziek nooit mee op pad

Ik denk dat hij de hoop nooit echt opgaf

Nu Mary heeft ze alles wat ze dacht dat ze wilde

Ze is gepromoveerd, een zelfstandige zakenvrouw

De bedrijfsladder beklimmen

Hoewel het er niet echt toe lijkt te doen,

Ze is ongelooflijk eenzaam

Dus op een dag ging ze naar huis

Op zoek naar de enige liefde die ze ooit had gekend

Ze vond hem weer

Een circuit spelen in een Holiday Inn

Zingt nog steeds een lied over degene die lang geleden is verdwenen

Laat maar zien dat je maar nooit weet

Ze nam zijn hand in de hare

Kreeg alles wat ze had gepland en gerepeteerd

Ze zei: «Bobby, trouw met me We zouden in een flatgebouw kunnen wonen met uitzicht op het raam

We kunnen in het weekend films opnemen

Terwijl we onze vakantie aan het plannen zijn

Ga op huwelijksreis aan zee

Oh Bobby, wil je niet gewoon met me trouwen?

Wil je niet gewoon met me trouwen?

Oh alsjeblieft, trouw met me»

Het was een fijne dag in de vijfde klas

Mary May liet Bobby haar van school naar huis brengen