Willie Moore - Joan Baez

Willie Moore was a king, his age twenty-one

He courted a damsel fair;

O, her eyes was as bright as the diamonds every night

And wavy black was her hair

He courted her both night and day

'Til to marry they did agree;

But when he came to get her parents consent

They said it could never be

She threw herself in Willie Moore’s arms

As oftime had done before;

But little did he think when they parted that night

Sweet Anna he would see no more

It was about the tenth of May

The time I remember well;

That very same night, her body disappeared

In a way no tongue could tell

Sweet Annie was loved both far and near

Had friends most all around;

And in a little brook before the cottage door

The body of sweet Anna was found

She was taken by her weeping friends

And carried to her parent’s room

And there she was dressed in a gown of snowy white

And laid her in a lonely tomb

Her parents now are left all alone

One mourns while the other one weeps;

And in a grassy mound before the cottage door

The body of sweet Anna still sleeps

[Willie Moore never spoke that anyone heard

And at length from his friends did part

And the last heard from him, he’d gone to Montreal

Where he died of a broken heart.]

This song was composed in the flowery West

By a man you may never have seen;

O, I’ll tell you his name, but it is not in full

Willie Moore was een koning, zijn leeftijd eenentwintig

Hij zocht het hof van een jonkvrouw;

O, haar ogen waren elke nacht zo helder als de diamanten

En golvend zwart was haar haar

Hij heeft haar dag en nacht het hof gemaakt

'Til om te trouwen waren ze het eens;

Maar toen hij kwam om toestemming van haar ouders te krijgen...

Ze zeiden dat het nooit kon zijn

Ze wierp zichzelf in Willie Moore's armen

Zoals vaak eerder had gedaan;

Maar hij dacht niet na toen ze die avond uit elkaar gingen

Lieve Anna, hij zou niet meer zien

Het was ongeveer tien mei

De tijd die ik me goed herinner;

Diezelfde nacht verdween haar lichaam

Op een manier die geen enkele tong kon zien

Lieve Annie was zowel ver als dichtbij geliefd

Had bijna overal vrienden;

En in een beekje voor de deur van het huisje

Het lichaam van de lieve Anna is gevonden

Ze werd meegenomen door haar huilende vrienden

En naar de kamer van haar ouders gedragen

En daar was ze gekleed in een jurk van sneeuwwitje

En legde haar in een eenzaam graf

Haar ouders zijn nu helemaal alleen gelaten

De een treurt terwijl de ander huilt;

En in een met gras begroeide heuvel voor de deur van het huisje

Het lichaam van de lieve Anna slaapt nog steeds

[Willie Moore sprak nooit dat iemand het hoorde

En ten slotte hebben zijn vrienden afscheid genomen

En het laatste wat ik van hem hoorde, was dat hij naar Montreal was gegaan

Waar hij stierf aan een gebroken hart.]

Dit nummer is gecomponeerd in het bloemrijke Westen

Door een man die je misschien nog nooit hebt gezien;

O, ik zal je zijn naam vertellen, maar het is niet volledig