The Hitchhikers' Song - Joan Baez

When the mist rolls in on Highway One

Like a curtain to the day

A thousand silhouettes hold out their thumbs

And I see them and I say

You are my children

My sweet children

I am your poet

With hair just like the burning tree of Moses

The girl beside you is your twin

Behind your fiery make-up you should know this

I am your sister, I am your kin, your flesh and kin

I’ll write this tune

In matching phrases

Just to show it

You are the orphans in an age

Of no tomorrows

And with your walking you wage a war

Against the sorrows

Your fathers left you

A row to hoe

And you’ll hoe it

If I could write you easy directions

On a list

You would not read it, you could not see it

For the mist

Besides my pen is

Very righteous

And I know it

So walk to the edges of a dying kingdom

There’s one more summer just around the bend

The amber in your smile is brave and winsome

For though your highway has no end, it never ends

There is still the sky

The windy cliff

And the sea below it

I’d take an angel’s ram horn trumpet

And I’d blow it

I’d blow it

Wanneer de mist op Highway One komt binnenrollen

Als een gordijn voor de dag

Duizend silhouetten steken hun duim op

En ik zie ze en ik zeg:

Jullie zijn mijn kinderen

Mijn lieve kinderen

Ik ben je dichter

Met haar net als de brandende boom van Mozes

Het meisje naast je is je tweelingzus

Achter je vurige make-up zou je dit moeten weten

Ik ben je zus, ik ben je verwanten, je vlees en verwanten

Ik zal dit deuntje schrijven

In overeenkomende zinnen

Gewoon om het te laten zien

Jullie zijn de wezen in een tijdperk

Van geen morgen

En met je lopen voer je een oorlog

Tegen het verdriet

Je vaders hebben je verlaten

Een rij om te schoffelen

En je zult het schoffelen

Als ik je een eenvoudige routebeschrijving zou kunnen schrijven

Op een lijst

Je zou het niet lezen, je kon het niet zien

voor de mist

Naast mijn pen is

zeer rechtvaardig

En ik weet het

Dus loop naar de randen van een stervend koninkrijk

Er is nog een zomer om de hoek

De amber in je glimlach is moedig en innemend

Want hoewel je snelweg geen einde heeft, houdt hij nooit op

Er is nog steeds de lucht

De winderige klif

En de zee eronder

Ik zou een engelen-ramhoorn-trompet nemen

En ik zou het verpesten

Ik zou het verpesten