Seabirds - Joan Baez

Don’t worry about my politics

They are what they are

I work best when I get some rest

Right now I’m in a bar

Overlooking the whole wide world

It’s over the Pacific

I’ve never written when I was drunk

This could be terrific!

And the seabird struggles in the wind

She topples, balances again

The lady sitting next to me

Is gazing in the eyes

Of the stranger sitting next to her

Who is mouthing truths and lies

He’s actually quite nice I guess

He has an honest look

He doesn’t know I’ve lost my mind

Scribbling in this book

And the seabird struggles in the wind

She topples, balances again

Consumed by the evening’s masterpiece

Completely introverted

From here I could stare down eternity

Leave alone and not feel deserted

I’m tired of interesting faces

And the dull ones make my weep

Don’t ask me what my sign is

Instant intimacy runs cheap

The ocean is so bountiful

It spreads from coast to coast

The winds scale off the whitecaps

And the things I love the most

Come wafting up into my lap

In the colors of the great sunrise

Children holding cupcakes

With paradise in their eyes

And the seabird struggles in the wind

She topples, balances again

Four big pelicans just flew by

The room got very still

One of them carried the breath of God

Tucked way back in his bill

I know it was the breath of God

It’s the same as the secret of life

He’s carrying it off to the Shah of Iran

To trade it for the end of strife

And the seabird struggles in the wind

She topples, balances again

Maak je geen zorgen over mijn politiek

Ze zijn wat ze zijn

Ik werk het beste als ik wat rust krijg

Op dit moment zit ik in een bar

Uitkijkend over de hele wijde wereld

Het is over de Stille Oceaan

Ik heb nog nooit geschreven toen ik dronken was

Dit kan geweldig zijn!

En de zeevogel worstelt in de wind

Ze valt om, balanceert weer

De dame die naast me zit

Is in de ogen staren

Van de vreemdeling die naast haar zit

Wie spreekt waarheden en leugens uit?

Hij is eigenlijk best aardig denk ik

Hij heeft een eerlijke blik

Hij weet niet dat ik gek ben geworden

Krabbelen in dit boek

En de zeevogel worstelt in de wind

Ze valt om, balanceert weer

Verteerd door het meesterwerk van de avond

Volledig introvert

Vanaf hier zou ik naar de eeuwigheid kunnen staren

Laat staan ​​en voel je niet verlaten

Ik heb genoeg van interessante gezichten

En de saaie maken me aan het huilen

Vraag me niet wat mijn teken is

Instant intimiteit is goedkoop

De oceaan is zo overvloedig

Het verspreidt zich van kust tot kust

De winden schalen van de witte kappen

En de dingen waar ik het meest van hou

Kom op in mijn schoot

In de kleuren van de grote zonsopgang

Kinderen met cupcakes

Met het paradijs in hun ogen

En de zeevogel worstelt in de wind

Ze valt om, balanceert weer

Er zijn net vier grote pelikanen voorbij gevlogen

De kamer werd erg stil

Een van hen droeg de adem van God

Ver weggestopt in zijn rekening

Ik weet dat het de adem van God was

Het is hetzelfde als het geheim van het leven

Hij brengt het naar de sjah van Iran

Om het te ruilen voor het einde van de strijd

En de zeevogel worstelt in de wind

Ze valt om, balanceert weer