Rider, Pass By - Joan Baez

Tell me when you see them

Gathered at the shore

Dancing on their broken chains

Ah, the ladies are no more

In their blue jeans and their necklaces

Against an evening sky

But some of them are weeping

Crying rider, please pass by

The ship with all the riders

Has drifted out to sea

Compass cracked and stars unnamed

It’s lost to history

And the riders in captivity

Watch ancient waves roll high

And hear the distant voices

Crying rider, please pass by

All you men who should have been

Your fathers beat you down

Your mothers loved you badly

Your teachers stole your crowns

And the wars you fought have taken toll

The price was far too high

You’ve buried all the images

Of riders passing by

The horses of the riders

Have waited at the tide

But years have passed, they know at last

Their heroes will not ride

So the women oh so gracefully

Mount noble horses high

Shattering the timelessness

Of rider, please pass by

But who can dare to judge us

The women or the men?

If freedom’s wings shall not be clipped

We all can love again

So the choice is not of etiquette

Or finding lonesome ways to die

But liberty to ships at sea

And riders passing by

But liberty to ships at sea

And riders passing by

Vertel me wanneer je ze ziet

Verzameld aan de kust

Dansen op hun gebroken kettingen

Ah, de dames zijn er niet meer

In hun spijkerbroek en hun kettingen

Tegen een avondlucht

Maar sommigen van hen huilen

Huilende rijder, kom alsjeblieft langs

Het schip met alle ruiters

Is naar zee afgedreven

Kompas gebarsten en sterren zonder naam

Het is verloren gegaan in de geschiedenis

En de ruiters in gevangenschap

Kijk hoe oude golven hoog rollen

En hoor de verre stemmen

Huilende rijder, kom alsjeblieft langs

Alle mannen die hadden moeten zijn

Je vaders sloegen je neer

Je moeders hielden heel veel van je

Je leraren hebben je kronen gestolen

En de oorlogen die je hebt gevochten hebben hun tol geëist

De prijs was veel te hoog

Je hebt alle afbeeldingen begraven

Van voorbijrijdende renners

De paarden van de ruiters

Heb op het tij gewacht

Maar de jaren zijn verstreken, ze weten het eindelijk

Hun helden zullen niet rijden

Dus de vrouwen oh zo sierlijk

Zet nobele paarden hoog op

De tijdloosheid verbrijzelen

Of rijder, kom langs

Maar wie durft ons te veroordelen?

De vrouwen of de mannen?

Als de vleugels van de vrijheid niet worden geknipt

We kunnen allemaal weer liefhebben

Dus de keuze is niet van etiquette

Of eenzame manieren vinden om te sterven

Maar vrijheid voor schepen op zee

En voorbijkomende ruiters

Maar vrijheid voor schepen op zee

En voorbijkomende ruiters