Reunion Hill - Joan Baez

Must’ve been in late September

When last I climbed Reunion Hill

I fell asleep on Indian Boulder

And dreamed a dream I will not tell

I came home as the sun went down

One eye trained upon the ground

Even now I find their things

Glasses, coins, and golden rings

It’s ten years since that ragged army

Limped across these fields of mine

I gave them bread, I gave them brandy

But most of all I gave them time

My well is deep, the water pure

The streams are fed by mountain lakes

I cleaned the brow of many a soldier

Dousing for my husband’s face

I won’t forget our sad farewell

And how I ran to climb that hill

Just to watch him walk across the valley

And disappear into the trees

Along there in a sea of blue

It circles every afternoon

A single hawk in God’s great sky

Looking down with God’s own eyes

He soars above Reunion Hill

I pray he spiral higher still

As if from such an altitude

He might just keep our love in view

Moet eind september zijn geweest

Wanneer ik voor het laatst Reunion Hill heb beklommen

Ik viel in slaap op Indian Boulder

En droomde een droom die ik niet zal vertellen

Ik kwam thuis toen de zon onderging

Eén oog gericht op de grond

Zelfs nu vind ik hun spullen

Brillen, munten en gouden ringen

Het is tien jaar geleden dat dat haveloze leger

Strompelde over deze velden van mij

Ik gaf ze brood, ik gaf ze cognac

Maar bovenal heb ik ze tijd gegeven

Mijn bron is diep, het water puur

De stromen worden gevoed door bergmeren

Ik heb het voorhoofd van menig soldaat schoongemaakt

Overgieten voor het gezicht van mijn man

Ik zal ons droevige afscheid niet vergeten

En hoe ik rende om die heuvel te beklimmen

Gewoon om hem door de vallei te zien lopen

En verdwijnen in de bomen

Daarginds in een zee van blauw

Het cirkelt elke middag

Een enkele havik in Gods grote lucht

Met Gods eigen ogen naar beneden kijken

Hij zweeft boven Reunion Hill

Ik bid dat hij nog hoger spiraalt

Alsof vanaf zo'n hoogte

Hij houdt misschien onze liefde in het oog