La Colombe-The Dove - Joan Baez

Why all these bugles cry

These squads of young men drill

To kill and to be killed

Stood waiting by the train

Why the orders loud and hoarse

Why the engine’s groaning cough

As it strains to drag us all

Into the holocaust

Why crowds who sing and cry

And shout and fling us flowers

And trade their rights for ours

To murder and to die

The dove has torn her wing (s?)

So no more songs of love

We are not here to sing

We’re here to kill the dove

Why must this moment come

When childhood has to die

When hope shrinks to a sigh

And speech into a drum

Why are they pale and still

Young boys trained over night

Concripts payed to kill

And dressed in gray to fight

These rainclouds massing tight

This train load battle bound

This moving burial ground

Goes thundering to the night

The dove has torn her wing (s?)

So no more songs of love

We are not here to sing

We’re here to kill the dove

Why statues towering grave

Above the last defeat

Old words and lies repeat

Across a new made grave

And why the same still birds

That victory always brought

These hours of glory bought

By men with mounds of earth

Dead ash without a spark

Where cities used to be

Where guns probe every spark

And crush it into dust

The dove has torn her wing (s?)

So no more songs of love

We are not here to sing

We’re here to kill the dove

And while your face undone

With jagged lines of tears

That gave in those first years

All the peace I’d ever want

Your body in the gloom

The platform fading back

Your shadow on the track

A flower upon a tomb

And why these days ahead

When I must let you cry

And live prepared to die

And to…

The dove has torn her wing (s?)

So no more songs of love

We are not here to sing

We’re here to kill the dove

Waarom al deze bugels huilen

Deze squadrons van jonge mannen boren

Doden en gedood worden

Stond te wachten bij de trein

Waarom de bestellingen luid en hees?

Waarom kreunende hoest van de motor?

Omdat het moeilijk is om ons allemaal mee te slepen

In de holocaust

Waarom menigten die zingen en huilen

En schreeuw en gooi ons bloemen

En ruil hun rechten in voor de onze

Om te moorden en te sterven

De duif heeft haar vleugel(s?) gescheurd

Dus geen liefdesliedjes meer

We zijn hier niet om te zingen

We zijn hier om de duif te doden

Waarom moet dit moment komen?

Wanneer de kindertijd moet sterven

Wanneer hoop tot een zucht krimpt

En spraak op een trommel

Waarom zijn ze bleek en stil?

Jonge jongens trainden 's nachts

Contracten betaald om te doden

En gekleed in grijs om te vechten

Deze regenwolken pakken zich strak aan

Deze treinlading strijd gebonden

Deze bewegende begraafplaats

Gaat donderen tot in de nacht

De duif heeft haar vleugel(s?) gescheurd

Dus geen liefdesliedjes meer

We zijn hier niet om te zingen

We zijn hier om de duif te doden

Waarom standbeelden torenhoog graf?

Boven de laatste nederlaag

Oude woorden en leugens herhalen

Over een nieuw gemaakt graf

En waarom dezelfde nog steeds vogels

Die overwinning bracht altijd

Deze uren van glorie gekocht

Door mannen met terpen van aarde

Dode as zonder vonk

Waar steden vroeger waren

Waar geweren elke vonk aftasten

En verpulver het tot stof

De duif heeft haar vleugel(s?) gescheurd

Dus geen liefdesliedjes meer

We zijn hier niet om te zingen

We zijn hier om de duif te doden

En terwijl je gezicht ongedaan gemaakt wordt

Met gekartelde lijnen van tranen

Dat gaf in die eerste jaren op

Alle rust die ik ooit zou willen

Je lichaam in de schemering

Het platform vervaagt

Je schaduw op de baan

Een bloem op een graf

En waarom deze dagen voor de boeg?

Wanneer ik je moet laten huilen

En leef bereid om te sterven

En naar…

De duif heeft haar vleugel(s?) gescheurd

Dus geen liefdesliedjes meer

We zijn hier niet om te zingen

We zijn hier om de duif te doden