Rasool - Jill Scott

His name was Rasool

Carmel complected boy from the twenty two

Rough on the outside but inside he was cool

Rasool was a king but also a fool

Back on the block again with the same crew

Tariq from the west side, little John from the Avenue

Always seen 'em 'bout a quarter to two

Shakin' hands with everybody

But at the same time sharin' the blues

And ohh he passed it on

Shakin' hands till what was in his pockets was gone

He’d be outside in the cold with his bubble goose on

But inside somehow, I knew he wasn’t warm

Around ten thirty on that dreary night

His boys said they were hungry

Wanted to get a bite, now they didn’t send a runner

Rasool knew it wasn’t right

But he stayed anyway tryin' to get the chain he liked

Ohh, how the shots rang in the streets

Hittin' everybody in the surrounding vicinity

Children of children, one young father to be

And Rasool lay dead on my North Philly street

At fifteen years old, it was the first death I’d seen

But in years to come there’d be many many brothers slained

Tryin' to win at the game

But the game ain’t designed for no kind of winning

Oh this is a friend of Rasool, begging you to think about

What you do and who you call your crew

The very choices you make, may make a Rasool out of you

Now you don’t want that, do you?

You don’t want that, do you?

Do you?

Do you?

Do you?

Do you?

You don’t want that

You don’t want that

You don’t want that

You don’t want that

Zijn naam was Rasool

Carmel complete jongen van de tweeëntwintig

Ruig van buiten, maar van binnen was hij cool

Rasool was een koning maar ook een dwaas

Weer op het blok met dezelfde crew

Tariq van de westkant, kleine John van de Avenue

Heb ze altijd om kwart voor twee gezien

Handen schudden met iedereen

Maar deel tegelijkertijd de blues

En ohh hij gaf het door

Handen schudden tot wat in zijn zakken zat, weg was

Hij zou buiten in de kou staan ​​met zijn bubbelgans aan

Maar van binnen wist ik dat hij niet warm was

Rond half tien op die sombere nacht

Zijn jongens zeiden dat ze honger hadden

Wilde een hapje eten, nu stuurden ze geen loper

Rasool wist dat het niet goed was

Maar hij bleef toch proberen om de ketting te krijgen die hij leuk vond

Ohh, hoe de schoten klonken in de straten

Raak iedereen in de omgeving aan

Kinderen van kinderen, nog een jonge vader

En Rasool lag dood op mijn North Philly street

Op vijftienjarige leeftijd was het de eerste dood die ik zag

Maar in de komende jaren zouden er veel broeders worden vermoord

Proberen te winnen bij de wedstrijd

Maar de game is niet ontworpen om niet te winnen

Oh dit is een vriend van Rasool, ik smeek je om na te denken over

Wat je doet en wie je je team noemt

De keuzes die je maakt, kunnen een Rasool van je maken

Dat wil je niet, toch?

Dat wil je niet, toch?

Doe je?

Doe je?

Doe je?

Doe je?

Dat wil je niet

Dat wil je niet

Dat wil je niet

Dat wil je niet