Hieronder staat de songtekst van het nummer Flower , artiest - Jewel met vertaling
Originele tekst met vertaling
Jewel
She dreams of the country
Her eyes go far away.
She wishes for flowers
He says, «perhaps in may.»
The city always was gray
The reflections of his eyes.
And she knows he liked it that way
And that way he shall die, well…
Shes always known,
That there was something more.
Theres this hunger in her belly
Like an instinct it tells her that theres something more.
This living shouldnt be called living
cause its really only half a life.
Shes a flower that grows despite cement holes
And she will survive, she will survive.
Shes a rare breed with violet eyes
And leafy limbs.
In conversations she looks for cracks
To dig her roots deep in.
And her ways come up like daisies,
She pushes her head to the sun.
She says «i am content here to grow
Despite the steel frost that consumes everyone.»
Shes always known,
That there was something more.
Theres this hunger in her belly
Like an instinct it tells her that theres something more.
This living shouldnt be called living
cause its really only half a life.
Shes a flower that grows despite cement holes.
And she will survive, she will survive.
In the end these steel cages will consume us And like coffins ignorance will take us in and
Fashion dont mean anything
cause fashion cannot be our friends.
And when all else fades away
And the city falls into its sleep.
Well still have flesh, blood, bones and
Our soul to deal with so we should
Dig our roots deep.
Always known,
That theres something more.
Theres this hunger in our bellies
Its like an instinct it tells us that theres something more.
This living shouldnt be called living
cause its really only half a life.
Shes a flower that grows despite cement holes.
And we will survive, we will survive, we will survive, we will
Survive.
Ze droomt van het land
Haar ogen gaan ver weg.
Ze wenst bloemen
Hij zegt: "misschien in mei."
De stad was altijd grijs
De reflecties van zijn ogen.
En ze weet dat hij het zo leuk vond
En op die manier zal hij sterven, nou...
Ze is altijd bekend,
Dat er meer was.
Er zit honger in haar buik
Als een instinct vertelt het haar dat er meer is.
Dit leven mag geen leven worden genoemd
want het is eigenlijk maar een half leven.
Ze is een bloem die ondanks cementgaten groeit
En ze zal overleven, ze zal overleven.
Ze is een zeldzaam ras met paarse ogen
En lommerrijke ledematen.
In gesprekken zoekt ze naar scheuren
Om haar wortels diep in te graven.
En haar wegen komen op als madeliefjes,
Ze duwt haar hoofd naar de zon.
Ze zegt "ik ben hier tevreden om te groeien"
Ondanks de staalvorst die iedereen verteert.»
Ze is altijd bekend,
Dat er meer was.
Er zit honger in haar buik
Als een instinct vertelt het haar dat er meer is.
Dit leven mag geen leven worden genoemd
want het is eigenlijk maar een half leven.
Ze is een bloem die ondanks cementgaten groeit.
En ze zal overleven, ze zal overleven.
Uiteindelijk zullen deze stalen kooien ons verteren En als doodskisten zal onwetendheid ons opnemen en
Mode betekent niets
want mode kan niet onze vrienden zijn.
En wanneer al het andere vervaagt
En de stad valt in slaap.
Heb nog steeds vlees, bloed, botten en...
Onze ziel om mee om te gaan, dus we moeten
Graaf onze wortels diep.
altijd bekend,
Dat er iets meer is.
Er zit honger in onze buiken
Het is als een instinct dat ons vertelt dat er meer is.
Dit leven mag geen leven worden genoemd
want het is eigenlijk maar een half leven.
Ze is een bloem die ondanks cementgaten groeit.
En we zullen overleven, we zullen overleven, we zullen overleven, we zullen
Overleven.
Liedjes in verschillende talen
Hoogwaardige vertalingen in alle talen
Vind binnen enkele seconden de teksten die je nodig hebt