Kırık Bir Aşk Hikayesi - Jehan Barbur

Gittim çok uzağa

Dönemem artık ben oraya

Yok ki hiç sebebi

Bir hikayeydi bitti

Geri dönsem aynı sen mi

Eski bize hiç benzer mi

Olmaz, kalp anlamaz, bildiklerimle biz olmaz

Hatıramda, sonsuz boşluklarda

Bir otobüs garında, sessiz telefonda sen

Yağmurlarla, aklımın incesinde

Yalnız boş şehirde, söz vermiş köşelerde ben

Dağınık bu sofrada

Küskün sandalye sor bir daha

Kimdi o masada

Diz dize duran kimdi

Geri dönsem aynı ev mi

Kuş çırpınır mı, bizi bilir mi

Olmaz kalp dayanmaz

Bildiklerimle artık olmaz

Hatıramda, faytondan yolculuklar

Heyecandan susmuş sözler

Hayata göğüs geren sen

Rüzgarıyla kaybolmuş kırgın gönlüm

Yol vermiş dalgın deniz

Boş vermiş zaman bizi gel

ik ging te ver

Ik kan er niet meer heen

Er is geen reden

Het was een verhaal

Als ik terugkom, ben jij dan dezelfde?

Lijkt het oude ooit op ons?

Nee, het hart begrijpt het niet, wij zijn het niet met wat ik weet

In mijn geheugen, in eindeloze ruimtes

Op een busstation, jij aan de stille telefoon

Met de regen in mijn gedachten

Eenzaam in de lege stad, in de beloofde hoeken I

Op deze rommelige tafel

Vraag de beledigde stoel nog een keer

Wie was dat aan tafel

Wie stond er op hun knieën

Is het hetzelfde huis als ik terugkom?

Fladdert de vogel, kent hij ons?

Geen hart kan niet uitstaan

Niet meer met wat ik weet

In mijn herinnering rijdt de koets

Opgewonden woorden

Jij die het leven doorstaat

Mijn gebroken hart verloren met de wind

De peinzende zee heeft het begeven

Kom als je ons laat gaan