Crucial Fracture - Jay Ray

By a little twist of fate

You get soaked in to this lake

It welcomes you with warmeness

Gentle feeling of softness

Like a sun going down, escaping from you

You feel tired and worthless

Where there was a light, now is darkness

It’s consuming you to the bone

The small crucial fragement of fate

Uniting two as one since the day

It comes so strong, so strong feel it is going to be everlasting

And you embrace it in your arms

Hold it dear

Never let it go, even the sun goes down

You open your eyes wide with fear

You are going to be alone again

Just empty shell

Empty, disposed

Crucial fragment of love

Lifting you high, so high above

Giving you a place to be at, something to hold on to

Until it all comes crashing down

Forcing you down on your knees

Down on your knees

Until you start to drown

And you embrace it in your arms

Hold it dear

Never let it go, even the sun goes down

You open your eyes wide with fear

By a little twist of fate you get soaked in this lake

(It welcomes you with warmness, gentle feeling of softness)

You’re going to be alone again, empty, disposed, holding on

And you embrace it in your arms

Never let it go, even the sun goes down

You open your eyes wide with fear

You fight for it, not wanting to lose

The harder you fight, the more you lose

The more you lose

The more you lose

Door een kleine speling van het lot

Je wordt ondergedompeld in dit meer

Het verwelkomt je met warmte

Zacht gevoel van zachtheid

Als een ondergaande zon die aan je ontsnapt

Je voelt je moe en waardeloos

Waar licht was, is nu duisternis

Het vreet je tot op het bot

Het kleine cruciale fragment van het lot

Sinds de dag twee als één verenigen

Het komt zo sterk, zo sterk dat het voor altijd zal zijn

En je omhelst het in je armen

Houd het lief

Laat het nooit los, zelfs de zon gaat onder

Je opent je ogen wijd van angst

Je gaat weer alleen zijn

Gewoon lege huls

Leeg, weggegooid

Cruciaal fragment van liefde

Je hoog optillen, zo hoog erboven

Je een plek geven om te zijn, iets om aan vast te houden

Totdat alles instort

Je op je knieën dwingen

Op je knieën

Tot je begint te verdrinken

En je omhelst het in je armen

Houd het lief

Laat het nooit los, zelfs de zon gaat onder

Je opent je ogen wijd van angst

Door een kleine speling van het lot word je doorweekt in dit meer

(Het verwelkomt je met warmte, een zacht gevoel van zachtheid)

Je zult weer alleen zijn, leeg, weggegooid, vasthoudend

En je omhelst het in je armen

Laat het nooit los, zelfs de zon gaat onder

Je opent je ogen wijd van angst

Je vecht ervoor, niet willen verliezen

Hoe harder je vecht, hoe meer je verliest

Hoe meer je verliest

Hoe meer je verliest