Beyond the Past - Jay Ray

I’ve seen how far we’ve gone and its breaking me

I’ve held on to this stone and it’s taking me down

Untroubled childhood bliss, turns to pain and suffering

It’s just a way of preparing you for the cold realities of everyday strife

It’s just way of ingraining you with this grand subservient way of life.

Now there’s a void in my heart, but I could not go beyond

And the way I used to be feels so far away

It’s just way of ingraining you with this self-unsustaining of life

There’s no escaping our fate

The course remains the same

It’s just a way to bring you under their control and tell you that it’s for

your own good

It’s just a way it was in a time of life when you were the one who will never

be understood

I won’t sign my life away

I won’t sign my life away

Now there’s a void in my heart, but I could not go beyond

And the way I used to be feels so far away

It’s just way of ingraining you with this self-unsustaining of life

There’s no escaping our fate

The course remains the same

When there was nothing but time for our lives to begin

There was never need for us to pretend

When there was nothing beyond the confines or our skin

And all that followed will die in the end

There was nothing but time in our hands for our lives to begin

We always were ourselves, there was no need need for us to pretend

There was no need for reaching beyond the confines of our skin

What’s left is memories and the rest will die in the end

Can you feel in your heart, it’s calling you from inside and telling you not to

be afraid

Can you feel when your heart is waking up the truth and telling: «There's still hope for a change»

Ik heb gezien hoe ver we zijn gegaan en het breekt me

Ik heb me vastgehouden aan deze steen en hij haalt me ​​naar beneden

Ongestoord geluk uit de kindertijd, verandert in pijn en lijden

Het is gewoon een manier om je voor te bereiden op de koude realiteit van de dagelijkse strijd

Het is gewoon een manier om je te verdiepen in deze grootse onderdanige manier van leven.

Nu is er een leegte in mijn hart, maar ik kon niet verder gaan

En hoe ik vroeger was, voelt zo ver weg

Het is gewoon een manier om je te doordringen van dit zelfvoorzienend leven

Er is geen ontkomen aan ons lot

De koers blijft hetzelfde

Het is gewoon een manier om u onder hun controle te krijgen en u te vertellen dat het voor

je eigen bestwil

Het is gewoon zoals het was in een tijd van leven toen jij degene was die nooit zal

begrepen worden

Ik zal mijn leven niet wegtekenen

Ik zal mijn leven niet wegtekenen

Nu is er een leegte in mijn hart, maar ik kon niet verder gaan

En hoe ik vroeger was, voelt zo ver weg

Het is gewoon een manier om je te doordringen van dit zelfvoorzienend leven

Er is geen ontkomen aan ons lot

De koers blijft hetzelfde

Toen er niets anders was dan tijd voor ons leven om te beginnen

We hoefden nooit te doen alsof

Toen er niets was buiten de grenzen of onze huid

En alles wat volgde zal uiteindelijk sterven

Er was niets anders dan tijd in onze handen om ons leven te laten beginnen

We waren altijd onszelf, we hoefden niet te doen alsof

Het was niet nodig om verder te reiken dan onze huid

Wat overblijft zijn herinneringen en de rest zal uiteindelijk sterven

Kun je in je hart voelen, het roept je van binnen en zegt je dat niet te doen?

wees bang

Kun je voelen wanneer je hart de waarheid wakker maakt en zegt: «Er is nog hoop op verandering»