Sluttering (May 4th) - Jawbreaker

Flattered that you think I warrant ugliness.

Gutters drain west, mud made a mess of us.

It’s time to leave this place.

I’d saw through your wrist to find a better trap that fits.

I’d saw through your traps to find a better you.

A part of you that lasts.

I saw through your trap and into my own wrists.

Saw we were through, red ribbons spill to blue:

A sight to sore your eyes.

I got this dress.

I’m hiking it around this waste of laughter.

Slow dance alone with no one to the sound of four hands clapping.

Congratulations to you both, I hope you’re somewhere happy.

If there’s a moral to this story then I wish you’d show me.

Hair in the blood, fly in the disappointment.

Rubber, I’m glue.

I’ll write the book on you.

It’s sticking to my face.

You need a little less than what you take for granted.

This is the sip that’s drinking back from you,

Blacking out your eyes.

You need a little more suppression of you appetites.

This is your honeymoon, in separate rooms,

It’s neither sweet nor bright.

I made a word to give this state a name, this game a guess.

I call it «sluttering.»

It means as little as your little test.

You are your worst revenge.

Your very means, they have no ends.

This is a story you won’t tell the kids we’ll never have.

If you hear this song a hundred times it still won’t be enough.

Gevleid dat je denkt dat ik lelijkheid rechtvaardig.

Dakgoten stromen naar het westen, modder maakte een puinhoop van ons.

Het is tijd om deze plek te verlaten.

Ik zou door je pols kijken om een ​​betere val te vinden die past.

Ik had je valstrikken doorzien om een ​​betere jij te vinden.

Een deel van jou dat blijft.

Ik zag door je val en in mijn eigen polsen.

Zag dat we er doorheen waren, rode linten gingen over in blauw:

Een lust voor het oog.

Ik heb deze jurk.

Ik loop het rond deze verspilling van gelach.

Langzame dans alleen met niemand op het geluid van vier klappende handen.

Proficiat aan jullie beiden, ik hoop dat jullie ergens gelukkig zijn.

Als dit verhaal een moraal heeft, zou ik willen dat je het me zou laten zien.

Haar in het bloed, vlieg in de teleurstelling.

Rubber, ik ben lijm.

Ik zal het boek over jou schrijven.

Het plakt aan mijn gezicht.

Je hebt iets minder nodig dan wat je als vanzelfsprekend beschouwt.

Dit is de slok die van je drinkt,

Je ogen zwart maken.

Je hebt wat meer onderdrukking van je eetlust nodig.

Dit is je huwelijksreis, in aparte kamers,

Het is niet zoet of helder.

Ik heb een woord gemaakt om deze staat een naam te geven, deze game een gok.

Ik noem het «sloeteren».

Het betekent zo klein als je kleine test.

Jij bent je ergste wraak.

Uw eigen middelen, ze hebben geen doel.

Dit is een verhaal dat je de kinderen niet vertelt die we nooit zullen krijgen.

Als je dit nummer honderd keer hoort, is het nog steeds niet genoeg.