Toledo - Javier Solis

Toledo

Mujer española

Con ojos de acero

Que el cielo besó

Princesa

Que el Tajo bañara

Boca que tostara

La lumbre del sol

Orgullo de Nueva Castilla

Flor de maravilla

Que envuelve un mantón

Puñal que tus ojos clavaron

En medio de mi corazón

Toledo

Lentejuela del mundo eres tú

Que adorna un soberbio capote de luz

España sabe que eres la brava mujer

Que hiere, hiere con su querer

Toledo

La Tizona tus letras grabó

Fundiendo en una hoja nobleza y valor;

Acero de unos ojos que saben mirar

Y matan como mata un puñal

Toledo

Spaanse vrouw

met ogen van staal

dat de lucht kuste

Prinses

Laat de Taag baden

mond die toast

het licht van de zon

Trots van Nueva Castilla

wonderbloem

dat wikkelt een sjaal

Dolk die je ogen hebben genageld

in het midden van mijn hart

Toledo

Sequin van de wereld ben jij

Dat siert een prachtige mantel van licht

Spanje weet dat jij de dappere vrouw bent

Dat doet pijn, doet pijn met zijn liefde

Toledo

La Tizona heeft je teksten opgenomen

Samensmelten in een mes adel en waarde;

Staal van ogen die weten hoe ze eruit moeten zien

En ze doden als een dolk