Escarcha - Javier Solis

Mira, corta esos males, la doliente ansiedad que me fatiga

Oye, yo te idolatro aún cuando tu desprecio me castiga

Cuando la escarcha pinte tu dolor cuando ya estés cansada de sufrir

Yo tengo un corazón para quererte y el nido donde tú puedas vivir

Blanco diván de tul te aguardará tu exquisito abandono de mujer

Yo te sabré querer, yo te sabré besar y yo haré palpitar todo tu ser

Yo te sabré querer, yo, yo te sabré besar y yo haré palpitar todo tu ser

Kijk, snijd die kwalen weg, de pijnlijke angst die me uitput

Hé, ik verafgood je zelfs als je minachting me straft

Wanneer de vorst je pijn schildert als je moe bent van het lijden

Ik heb een hart om van je te houden en het nest waar je kunt leven

Witte tule divan wacht op de overgave van je exquise vrouw

Ik zal weten hoe ik van je moet houden, ik zal weten hoe ik je moet kussen en ik zal je hele wezen laten kloppen

Ik zal weten hoe ik van je moet houden, ik, ik zal weten hoe ik je moet kussen en ik zal je hele wezen laten kloppen