No Habrá Más Serenatas - Javier Solis

Mis amigos cancioneros

Ya no habrá más serenatas

Que le demos a esa ingrata

Porque anoche me ha pagado

El amor que yo le daba

Con una infame traición

A las doce sale el tren

Que me ha de llevar muy lejos

Y no volveré jamás

Pero si algún día la encuentran

Le dicen que me he marchado

Ciego de tanto llorar

Si el destino me ha escogido

Para descargar en mi alma

El dolor y la crueldad

No protesto sólo pido

Que me dé pronto el olvido

Con la muerte y nada más

Mis amigos cancioneros

Cántenme la que me gusta

Que me quiero emborrachar

En la vida escrito está

Que los que amaron sufrieron

Y los que aman sufrirán

Ya no habrá más serenatas

mijn lied vrienden

Er zullen geen serenades meer zijn

Dat geven we aan die ondankbare

Omdat hij me gisteravond heeft betaald

De liefde die ik haar gaf

Met een berucht verraad

Om twaalf uur vertrekt de trein

dat zal me heel ver brengen

En ik zal nooit meer terugkeren

Maar als ze haar op een dag vinden

Ze vertellen hem dat ik weg ben

blind van zoveel huilen

Als het lot mij heeft gekozen

Om te downloaden in mijn ziel

pijn en wreedheid

Ik protesteer niet, ik vraag alleen

Laat me snel vergeten

Met de dood en niets anders

mijn lied vrienden

Zing voor mij degene die ik leuk vind

ik wil dronken worden

Het is geschreven in het leven

Dat degenen die liefhadden leden

En degenen die liefhebben zullen lijden

Er zullen geen serenades meer zijn