La Hiedra - Javier Solis

Pasaron desde aquél ayer ya tantos años

Dejaron en su gris correr mil desengaños

Más cuando quiero recordar nuestro pasado

Te siento cuál la hiedra, ligada a mí

Y así, hasta la eternidad te sentiré

Yo sé que estoy ligado a tí más fuerte que la hiedra

Porque tus ojos de mis sueños no pueden separarse jamás

Donde quiera que estés mi voz escucharás llamándote con ansiedad

Por la pena ya sin final de sentirte en mi soledad

Jamás la hiedra y la pared podrían apretarse más

Igual, tus ojos de mis ojos no pueden separarse jamás

Donde quiera que estés mi voz escucharás llamándote con mi canción

Más fuerte que el dolor se aferra nuestro amor como la hiedra, como la hiedra

Er zijn zoveel jaren verstreken sinds gisteren

Ze lieten duizend teleurstellingen in hun grijs lopen

Meer als ik ons ​​verleden wil herinneren

Ik voel dat je van de klimop houdt, aan mij vastgebonden

En dus, tot in de eeuwigheid zal ik je voelen

Ik weet dat ik sterker aan je gebonden ben dan klimop

Omdat jouw ogen van mijn dromen nooit kunnen worden gescheiden

Waar je ook bent, mijn stem zal je angstig horen roepen

Voor het eindeloze verdriet om jou in mijn eenzaamheid te voelen

De klimop en de muur konden nooit dichterbij komen

Toch kunnen jouw ogen nooit van mijn ogen gescheiden worden

Waar je ook bent, mijn stem zal je horen roepen met mijn lied

Sterker dan pijn, onze liefde klampt zich vast als klimop, als klimop