Inconsolable - Javier Solis

Lo mucho que yo sufrí por esa ingrata mujer

ella no lo ha de saber mejor prefiero morir.

Bien sé que se ha de burlar de mi cariño profundo

porque sabe que en el mundo a nadie podré yo amar.

Ah… yo no sé porqué la quiero,

ah… yo no sé porqué será.

Tanto sufrir, tanto llorar.

Me fui a la orilla del mar y las olas me decían

que tú ya no me querías, que dejara de llorar.

Que de todo mi querer tú ya te habías olvidado

que ya tú te habías marchado para nunca más volver.

Ah… yo no sé porqué la quiero,

ah… yo no sé porqué será.

Tanto sufrir, tanto llorar.

Hoeveel heb ik geleden voor die ondankbare vrouw?

Ze hoeft niet beter te weten, ik ga liever dood.

Ik weet heel goed dat je grappen moet maken over mijn diepe genegenheid

omdat hij weet dat ik in de wereld van niemand zal kunnen houden.

Ah... ik weet niet waarom ik van haar hou,

ah... ik weet niet waarom het zo zal zijn.

Zoveel lijden, zoveel huilen.

Ik ging naar de kust en de golven vertelden me

dat je niet meer van me hield, om te stoppen met huilen.

Dat je al mijn liefde al was vergeten

dat je al weg was, om nooit meer terug te keren.

Ah... ik weet niet waarom ik van haar hou,

ah... ik weet niet waarom het zo zal zijn.

Zoveel lijden, zoveel huilen.