Hoja Seca - Javier Solis

Tan lejos de ti no puedo vivir

Tan lejos de ti me voy a morir

Entre esta taberna tan llena de cosas

Queriendo olvidar, pero ni las copas

Señor tabernero me hacen olvidar

Me salgo a la calle buscando un consuelo

Buscando un amor, pero es imposible

Mi fe es hoja seca que mató el dolor

No quiero buscarte ni espero que lo hagas

Pues ya para qué, se acabó el romance

Mataste una vida, se acabó mi amor

Si acaso mis ojos llenos de tristeza pudieran llorar

Pero es que en mi vida yo nunca he llorado por ningún querer

Ya que es imposible dejar de quererla

Señor tabernero sírvame otra copa que quiero olvidar

…Pudieran llorar

…Por ningún querer

Ya que es imposible dejar de quererla

Señor tabernero sírvame otra copa que quiero olvidar

Ik kan niet zo ver van je wonen

Zo ver van jou ga ik dood

Tussen deze taverne zo vol met dingen

Willen vergeten, maar niet eens de drankjes

Meneer herbergier laat me vergeten

Ik ga de straat op op zoek naar troost

Op zoek naar een liefde, maar het is onmogelijk

Mijn geloof is een droog blad dat de pijn doodde

Ik wil je niet zoeken en ik verwacht ook niet dat je dat doet

Nou, waarvoor, de romantiek is voorbij

Je hebt een leven vermoord, mijn liefde is voorbij

Konden mijn ogen vol verdriet maar huilen

Maar het is dat ik in mijn leven nog nooit om liefde heb gehuild

Omdat het onmogelijk is om te stoppen met van haar te houden

Meneer herbergier, schenk me nog een drankje in dat ik wil vergeten

... ze konden huilen

...Voor geen wil

Omdat het onmogelijk is om te stoppen met van haar te houden

Meneer herbergier, schenk me nog een drankje in dat ik wil vergeten