El Rostro Mío - Javier Solis

Yo vi llorar a un hombre ante un espejo

Por un amor que le negara el cielo

Sin serlo el hombre aquél parecía un viejo

Sólo nieve y escarcha había en su pelo

Cobarde por qué lloras yo le dije

Jamás debes llorar por un desvío

Después me arrepentí sintiendo frío

Al ver en el espejo el rostro mío

Después enjugué el llanto avergonzado

Las heridas de amor iban curando

Dormido me quedé me estaba ahogando

Las lágrimas de amor seguían rodando

Cobarde por qué lloras yo le dije

Jamás debes llorar por un desvío

Después me arrepentí sintiendo frío

Al ver en el espejo el rostro mío

Después enjugué el llanto avergonzado

Las heridas de amor iban curando

Dormido me quedé me estaba ahogando

Las lágrimas de amor seguían rodando

Ik zag een man huilen voor een spiegel

Voor een liefde die hem de lucht zou ontzeggen

Zonder de man te zijn, zag die eruit als een oude man

Er was alleen sneeuw en rijp op haar haar

Lafaard waarom huil je, ik heb het hem verteld

Je moet nooit huilen om een ​​omweg

Later kreeg ik er spijt van dat ik het koud had

Mijn gezicht in de spiegel zien

Toen veegde ik de beschaamde kreet weg

De wonden van liefde waren aan het helen

Ik viel in slaap, ik was aan het verdrinken

Tranen van liefde bleven rollen

Lafaard waarom huil je, ik heb het hem verteld

Je moet nooit huilen om een ​​omweg

Later kreeg ik er spijt van dat ik het koud had

Mijn gezicht in de spiegel zien

Toen veegde ik de beschaamde kreet weg

De wonden van liefde waren aan het helen

Ik viel in slaap, ik was aan het verdrinken

Tranen van liefde bleven rollen