Despedida - Javier Solis

Vengo a decirle adiós a los muchachos

Porque pronto me voy para la guerra

Y aunque voy a pelear en otras tierras

Voy a salvar mi derecho, mi patria y mi fe

Ya yo me despedí de mi adorada

Y le pedí por Dios que nunca llore

Que recuerde por siempre mis amores

Que yo de ella nunca me olvidaré

Sólo me parte el alma y me condena

Que dejo tan solita a mi mamá;

Mi pobre madrecita que es tan vieja

¿quién en mi ausencia la recordará?

¿Quién me le hará un favor si necesita?

¿Quién la socorrerá si se enfermara?

¿Quién le hablará de mí si preguntara

Por este hijo que nunca quizá volverá?

¿Quién me le rezará si ella se muere?

¿Quién pondrá una flor en su sepultura?

¿Quién se condolerá de mi amargura si

Yo vuelvo y no encuentro a mi mamá?

Ik kom om afscheid te nemen van de jongens

Want binnenkort vertrek ik naar de oorlog

En hoewel ik in andere landen zal vechten

Ik zal mijn recht, mijn land en mijn geloof redden

Ik heb al afscheid genomen van mijn geliefde

En ik vroeg hem aan God dat hij nooit huilde

onthoud voor altijd mijn liefdes

Dat ik haar nooit zal vergeten

Het breekt alleen mijn ziel en veroordeelt me

Dat ik mijn moeder zo alleen laat;

Mijn arme kleine moeder die zo oud is

wie zal zich haar tijdens mijn afwezigheid herinneren?

Wie zal me een plezier doen als je nodig hebt?

Wie helpt haar als ze ziek wordt?

Wie zal je over mij vertellen als je erom vraagt?

Voor deze zoon die misschien nooit meer terugkomt?

Wie zal tot mij bidden als ze sterft?

Wie legt een bloem op zijn graf?

Wie zal medelijden hebben met mijn bitterheid als?

Ik kom terug en ik vind mijn moeder niet?