Tussen stasies - Jack Parow, Die Heuwels Fantasties

Ek het al baie goed verloor

En dit nooit ooit weer gevind nie

Ek het al baie vir my ma gesê: ek is nie meer 'n kind nie

Die lewe is hard en ek verstaan nie meer die punt nie

Ek staan langs 'n groot hoop hout

Maar ek het nie meer 'n flint nie

Ek kry koud op my eie ek soek net 'n klein bietjie warmte

Almal is ryk van die liefde en ek is al weer die armste

Sommige dae voel ek of ek dood gaan van die hongerte

Daar is n leë kol in my maag waar ek weg kruip in die donkerte

Ek is gebreek van binne soos my al my speelgoed van toe ek klein was

As ek vandag weg stap sal al my goed pas in 'n klein tas

Ek soek net n klein tydjie sodat ek die as van my kan afwas

Maar die soldate op die muur bombadeer my met die traangas

Ek lê onder 'n lappies kombers en probeer nog blokkies aanlas

Maar daar is 'n kwaai oom langs my bed en hy sê vir my: Staan vas

So ek trek die kombers oor my kop en lê oop voete

En stap die lang pad in my pa se groot skoene

Chorus (Pierre Greef):

As ons staan op die einde van die langpad langs die spoor

Daar’s net donkerte daar voor ek staan en bewe

Dit raak swarter en daar is net stilte wat ek hoor

Hou my hand styf vas langs jou sy

Is jy nog lief vir my?

Sal jy my by die hemel poorte kry?

Ons hou vas aan mekaar maar niemand gaan regtig jou nie wees nie

Ons skryf briewe vir mekaar wat ons nooit regtig lees nie

Want daar’s altyd een verloorder in Russian Roulette

Ek moet uitgaan, ek moet werk

Maar ek sit vas in die bed

Ek stap rond en soek sitplek in leë geboue

Ek probeer myself vind in drank en leë verhoudings

Ek sit en skryf gedigte, maar word my gedigte digkuns?

En ek skree volle bors in die aand met my kop in die kussing

Ek lê vir ure in die bad met my kop onder die water

Ek slaap elke oggend laat want die wêreld kan wag tot later

Ek moet wag, nee, aanbeweeg ontslae raak van my gevoelens

So ek stap, ek raak leeg met groot aksies sonder by bedoelings

Ek sit alleen op een punt van die wipplank

Ek bid alweer vir een sitvlak maar ek sit lank

En ek wag vir iemand om op te spring aan die eenkant

Maar die vingers van my gevoelens krap diep krap diep in my verstand

Chorus (Pierre Greef):

As ons staan op die einde van die lang pad langs die spoor

Daar’s net donkerte daar voor ek staan en bewe

Dit raak swarter en daar is net stilte wat ek hoor

Hou my hand styf vas langs jou sy

Ek het al vêr gewen en al baie vêr verloor

Ek het al baie gevoel asof die lewe my versmoor

Ek het al baie gesit op die bokant van die berg

Ek het al baie gesit in die voorkant van die kerk

Om my terug na die langkloof

En my ouma se plaas

Ek wil saam my suster die skape in die kraal injaag

Ek wil sit op my oupa se skoot en stories hoor van die verlede

Ek wil rondloop deur die gras tot ek lam word in die knieë

Chorus (Pierre Greef):

Ons staan en luister hoe die Here en die duiwel oor ons stry

Die hartseer is verby

Op die ou end dis al wat ek wil hoor rol oor jou tong:

Jy wil by my bly

Sal jy my by die hemelpoorte kry?

Ik ben al veel goeds kwijt

En nooit meer gevonden

Ik heb vaak tegen mijn moeder gezegd: ik ben geen kind meer

Het leven is hard en ik begrijp het punt niet meer

Ik sta naast een grote stapel hout

Maar ik heb geen vuursteen meer

Ik krijg het koud in mijn eentje Ik ben gewoon op zoek naar een beetje warmte

Iedereen is rijk aan liefde en ik ben weer de armste

Sommige dagen heb ik het gevoel dat ik sterf van de honger

Er is een lege plek in mijn maag waar ik me verstop in het donker

Ik ben kapot van binnen zoals ik al mijn speelgoed van toen ik klein was

Als ik vandaag wegloop, passen al mijn spullen in een kleine koffer

Ik ben gewoon op zoek naar een tijdje zodat ik de as van me af kan wassen

Maar de soldaten op de muur bombarderen me met traangas

Ik lig onder een lappendeken en probeer meer blokken te bevestigen

Maar er is een boze oom naast mijn bed en hij zegt tegen mij: Standvastig

Dus ik trek de deken over mijn hoofd en leg open voeten

En de lange weg bewandelen in de grote schoenen van mijn vader

Koor (Pierre Greef):

Als we aan het einde van de lange weg naast de baan staan

Er is alleen duisternis daar voordat ik sta en beef

Het wordt zwarter en er is alleen stilte hoor ik

Houd mijn hand stevig naast je vast

Hou je nog van me?

Zul je me vinden aan de poorten van de hemel?

We houden elkaar vast, maar niemand zal jou echt zijn

We schrijven elkaar brieven die we nooit echt lezen

Omdat er altijd één verliezer is bij Russisch roulette

Ik moet naar buiten, ik moet werken

Maar ik zit vast in bed

Ik loop rond op zoek naar een zitplaats in lege gebouwen

Ik probeer mezelf te vinden in drank en lege relaties

Ik zit en schrijf gedichten, maar worden mijn gedichten poëzie?

En ik schreeuw 's avonds met volle borst met mijn hoofd in het kussen

Ik lig uren in bad met mijn hoofd onder water

Ik slaap elke ochtend laat omdat de wereld kan wachten tot later

Ik moet wachten, nee, ga verder, ga van mijn gevoelens af

Dus ik loop, ik word leeg met grote acties zonder enige bedoelingen

Ik zit alleen aan het ene uiteinde van de wip

Ik bid opnieuw voor één stoel, maar ik zit voor een lange tijd

En ik wacht tot iemand aan de kant springt

Maar de vingers van mijn gevoelens krabben diep diep diep in mijn geest

Koor (Pierre Greef):

Als we aan het einde van de lange weg naast de baan staan

Er is alleen duisternis daar voordat ik sta en beef

Het wordt zwarter en er is alleen stilte hoor ik

Houd mijn hand stevig naast je vast

Ik heb ver gewonnen en heel ver verloren

Ik heb vaak het gevoel gehad dat het leven me verstikt

Ik heb veel op de top van de berg gezeten

Ik heb veel voor de kerk gezeten

Om mij heen terug naar de lange kloof

En de boerderij van mijn oma

Ik wil met mijn zus de schapen de kraal in jagen

Ik wil bij mijn opa op schoot zitten en verhalen uit het verleden horen

Ik wil door het gras lopen tot ik verlamd raak in de knieën

Koor (Pierre Greef):

We staan ​​en luisteren terwijl de Heer en de duivel om ons vechten

Het verdriet is voorbij

Uiteindelijk is dat alles wat ik over je tong wil horen rollen:

Wil je bij mij blijven

Zul je me vinden aan de poorten van de hemel?