Soiled Soul - IXXI

The self created war inside, somehow slowly divide

Self hating pressure, that no one can measure

Billions of dimensions, when reality comes to ascension

Excruciation through the own proclamation, insight is an eternal fight

Loneliness, emptiness, slowly degrading

All the life of the soiled soul is fading

Loneliness, emptiness, slowly degrading

All the life of the soiled soul is fading

Society’s lack of incoherency, with a lower minds density

Molested by hierarchies of old, feeling useless and entirely cold

Staring away anguish with time, blaming all that is mankind

Wondering how the world became so blind, harvesting the chemicals of the mind

Loneliness, emptiness, slowly degrading

All the life of the soiled soul is fading

Loneliness, emptiness, slowly degrading

All the life of the soiled soul is fading

De zelf gecreëerde oorlog van binnen, verdeelt zich op de een of andere manier langzaam

Zelfhaat, die niemand kan meten

Miljarden dimensies, als de realiteit tot hemelvaart komt

Ondraaglijk door de eigen proclamatie, inzicht is een eeuwige strijd

Eenzaamheid, leegte, langzaam vernederend

Al het leven van de bevuilde ziel vervaagt

Eenzaamheid, leegte, langzaam vernederend

Al het leven van de bevuilde ziel vervaagt

Het gebrek aan incoherentie van de samenleving, met een lagere geestendichtheid

Gemolesteerd door hiërarchieën van weleer, nutteloos en volkomen koud

De angst met de tijd wegstaren, de mensheid de schuld gevend

Vraagt ​​u zich af hoe de wereld zo blind werd en de chemicaliën van de geest oogstte?

Eenzaamheid, leegte, langzaam vernederend

Al het leven van de bevuilde ziel vervaagt

Eenzaamheid, leegte, langzaam vernederend

Al het leven van de bevuilde ziel vervaagt