Through Leaves, Over Bridges - It Dies Today

And so it erodes, from the septum to a numbed aorta

Yet I longed to run as I watched you grow smaller

And finally fade into the long perspective

This time you won’t be calling out and I’ll keep on longing

As you keep on walking

We’ll never walk together through leaves and over bridges

Or hear the sound of bells ringing out from that lone tower

Steps strive towards forever

Yet broken limbs keep this child where he lies

Awol and choking on the bitter taste of desperation

The leaves still turn

This time you won’t be coming back

A lifetime of longing, we all saw it coming

I longed to run

Remember me from time to time

And all I’d sacrifice in my life to share just one last walk with you

Remember me, remember virtue

Remember me

I won’t fade away, just long for another day

En zo erodeert het, van het septum tot een verdoofde aorta

Toch verlangde ik ernaar te rennen terwijl ik je kleiner zag worden

En ten slotte vervagen in het lange perspectief

Deze keer roep je niet en blijf ik verlangen

Terwijl je blijft lopen

We zullen nooit samen door bladeren en over bruggen lopen

Of hoor het geluid van klokken die uit die eenzame toren rinkelen

Stappen streven naar voor altijd

Maar gebroken ledematen houden dit kind waar hij ligt

Awol en stikken in de bittere smaak van wanhoop

De bladeren draaien nog steeds

Deze keer kom je niet terug

Een leven lang verlangen, we zagen het allemaal aankomen

Ik verlangde ernaar te rennen

Onthoud mij af en toe

En alles wat ik in mijn leven zou opofferen om nog een laatste wandeling met jou te delen

Onthoud mij, onthoud deugd

Onthoud mij

Ik zal niet vervagen, alleen verlangen naar een nieuwe dag