Sakrane - ISK

The Danger, The Danger

2.6.0, city gangsta

La moitié d’un ami, c’est la moitié d’un traître, comprends mieux pourquoi

maintenant j’fais attention

Vers chez nous, c’est bre-som, mental compétition, vente de drogue, agression,

on cherche la perfection

Y a les porcs, baisse le son, aucune conversation, OPJ, immersion,

surveille ton cellulaire

Si tu veux pas finir au hebs, maltraitait comme un, pour v'-esqui les enquêtes,

aller-retour au bled

On sait tous que l’argent rapporte des problèmes, pourtant, on en veut toujours

plus que la veille

Bâtiments délabrés, on a grandi avec, misère de chez nous visible par un aveugle

J’viens d’là où on peut t’faire un câlin et t’cracher d’ssus après

Ici, y a rien d’choquant

Sur internet, ils font les parrains, un jour, on va s’croiser, on verra si t’es

méchant

J’suis jeune mais j’suis mature, étant p’tit, j’ai erré dans la nature comme un

fauve

Ma voix, c’est ma signature, ils comprennent pas qu’j’ai fait donc j’ai sorti

les crocs

Ils veulent me serrer comme Mesrine, y a plus de peur que de rire

Visage serré, pas d’sourire, j’suis prévoyant, j’m’attends au pire

Le charbon (rah) est quotidien dans la tess, Mama, pardon

Les flics connaissent notre adresse et puis t’façon (rah)

Là, y a plus, j’suis aux affaires, j’entends les pim-pom (ah)

Et j’peux plus faire marche arrière

Ganté, armé d’la tête au pied, j’monte au charbon

J’suis à zéro mais j’me refais sur un plavon

Ils pensent que j’pillave depuis longtemps

Toujours à jeun mais j’suis sakrane de talent

J’suis un mec du hood, j’suis un mec d’la street

rouge comme un Blood, dix heures du sbah dans la ville

Ils ont pas le quart de mon vécu mais ils parlent comme si c'était des terreurs

Commets pas d’erreur, on peut t’enterrer, réfléchis bien, après,

faut pas regretter

J’fais tellement d’sale, ils sont écœurés, tellement de mal, ils vont finir par

pleurer

Tellement d’racailles qui sont impliquées, tellement d’détail, le commissaire

est choqué

On dirait qu’on vit pas comme les autres: chez moi, dans la cristalline,

ce n’est pas de l’eau

Het gevaar, het gevaar

2.6.0, stadsgangster

Een halve vriend is een halve verrader, begrijp maar beter waarom

nu let ik op

Thuis is het saai, mentale competitie, drugs verkopen, agressie,

wij streven naar perfectie

Daar zijn de varkens, zet het zachter, geen gesprek, OPJ, onderdompeling,

let op je mobiel

Als je niet in hebs wilt eindigen, mishandel dan als een, voor v'-esqui de onderzoeken,

heen en terug naar het dorp

We weten allemaal dat geld problemen met zich meebrengt, maar we willen het altijd

meer dan de dag ervoor

Vervallen gebouwen, we zijn ermee opgegroeid, huiselijke ellende zichtbaar voor een blinde

Ik kom van waar we je een knuffel kunnen geven en daarna op je kunnen spugen

Hier is niets schokkends

Op internet zijn zij de peetvaders, op een dag zullen we elkaar ontmoeten, we zullen zien of je dat bent

gemeen

Ik ben jong maar ik ben volwassen, toen ik klein was, dwaalde ik in de natuur als een

wilde kat

Mijn stem is mijn handtekening, ze begrijpen niet wat ik deed, dus ging ik weg

de krokodillen

Ze willen me omhelzen zoals Mesrine, er is meer angst dan gelach

Strak gezicht, geen glimlach, ik ben van plan, ik verwacht het ergste

Houtskool (rah) zit dagelijks in de tess, mama, sorry

De politie kent ons adres en dan jij (rah)

Daar, er is meer, ik ben in zaken, ik hoor de pim-pom (ah)

En ik kan niet terug

Gehandschoend, van top tot teen gewapend, ga ik naar de kolen

Ik sta op nul, maar ik herstel op een plavon

Ze denken dat ik al heel lang aan het plunderen ben

Nog steeds aan het vasten, maar ik ben Sakrane van talent

Ik ben een hood-man, ik ben een straatman

bloedrood, tien uur vanaf de sbah in de stad

Ze hebben nog geen kwart van mijn ervaring, maar ze spreken alsof het verschrikkingen zijn

Vergis je niet, we kunnen je begraven, denk goed na,

heb geen spijt

Ik doe zoveel vies, ze walgen, zoveel kwaad, ze zullen eindigen

huilen

Er was zoveel gespuis bij betrokken, zoveel details, commissaris

is geschokt

Het lijkt erop dat we als geen ander leven: bij mij thuis, in het kristallijne,

het is geen water