Лучина - Ирина Салтыкова

1. Красно солнышко в светлице,

Да невесело девице,

Горлицей бы обернуться,

К ясну соколу вернуться.

Только терем на замочке,

Ой да плакать мне всю ночку,

Завтра под венец с немилым,

Нелюбимым да постылым.

Припев:

Белые реченьки, черные сети

Тянут вниз, а дружочек мой — ветер

Плачет, злую судьбу мою знает.

Лучиною день догорает.

2. Батюшка меня просватал

Ради жемчуга да злата,

А мне волюшки б напиться,

С ясным соколом проститься.

А на сердце боль глухая,

Ах ты, долюшка лихая,

Подскажи, найти где силы

Позабыть все то, что мило.

1. Rode zon in de kamer,

Ja, verdrietig meisje

Zou in een duif veranderen,

Keer terug naar de heldere valk.

Alleen een toren op een hangslot,

Oh ja, ik huil de hele nacht

Morgen door het gangpad met de onbeminde,

Ongeliefd en beschamend.

Refrein:

Witte rivieren, zwarte netten

Ze trekken naar beneden, en mijn vriend is de wind

Huilt, kent mijn slechte lot.

De dag brandt als een straal.

2. Vader verloofde me

Voor parels en goud

En ik zou graag dronken willen worden,

Zeg vaarwel tegen de heldere valk.

En in het hart is de pijn doof,

Oh jij, onstuimig deel,

Vertel me waar ik de kracht kan vinden

Vergeet alles wat schattig is.