Комната - интакто

Сегодня последняя ночь в моём родном доме

Я на приёме у самого себя

Кресло клиента это, это подоконник

На нём из-под кровати на съедят

Здесь я плакал, с родителями спорил

Мама, я попозже заправлю эту постель

Так сложно быть хотя бы для себя героем

Надеюсь, что не сложно будет повзрослеть,

Но я…

Я остался тут один в четырёх стенах

Четырёх стенах, у-у-у

Меня ждёт огромный мир, но я его не рисовал

Его не рисовал

Я вспоминаю каждый день

Как любовь и боль сидят внутри, эй

Внутри, эй

Я сегодня ухожу, чтобы наконец к чему-нибудь прийти, эй-эй

Прийти, эй-эй

На подоконнике кошка нежится в солнышке

Затем запуталась в шторках, будто бы кот в мешке

Я где-то в углу тут, в углу своей спальни

Я тоже запутался, жалко, что не в одеяле

Придут родители то ли с собрания, то с деловой встречи

Папа мне многое может сказать, жалко, что мне сказать нечего

Меня снова будут ругать, будто косячу где-то

Меня снова будут ругать, спасибо работе за это

Хочу стать поэтом, иногда стихи отправляю в газету

«Интакто» мой псевдоним, точно не спутаешь с кем-то,

Но мама называет меня гордо «Инканто»

О, Боже, как так-то?

Она заходит в мою комнату и что же видит тут?

Ну, конечно же, вечно бардак там,

Но я здесь репетировал как признаться в любви

Я здесь обрёл настоящих друзей

И мы, типо, снимали своей фильм

Здесь ночью мой котофей шкрябает дверь

Я здесь то был настолько счастливым, что чуть на стул не полез,

А жизнь шепчет: «Слышь, пацан, тут тебе семнадцать

Вот тебе коса, выходи-ка сам, время зарабатывать

И больше тебе некуда деваться»

Базару ноль, всё, что остаётся, это home run

Чтобы закричали, ты же манекен,

Но главнее, чтобы улыбалась мама

И мой котик на том самом подоконнике

Я остался тут один

Я в четырёх стенах

Меня ждёт огромный мир, но я его не рисовал

Вспоминаю каждый день

Как любовь сидят внутри

Я сегодня ухожу, чтобы наконец к чему-нибудь прийти

Я остался тут один в четырёх стенах

Четырёх стенах, у-у-у

Меня ждёт огромный мир, но я его не рисовал

Его не рисовал

Я вспоминаю каждый день

Как любовь и боль сидят внутри, эй

Внутри, эй

Я сегодня ухожу, чтобы наконец к чему-нибудь прийти, эй-эй

Прийти, эй-эй

Vandaag is de laatste nacht in mijn huis

Ik ben bij de receptie van mezelf

De stoel van de klant is, dit is de vensterbank

Daarop van onder het bed zullen ze eten

Hier heb ik gehuild, ruzie gemaakt met mijn ouders

Mam, ik maak dit bed later op

Het is zo moeilijk om een ​​held te zijn, zelfs voor jezelf

Ik hoop dat het niet moeilijk is om op te groeien

Maar ik…

Ik werd hier alleen gelaten binnen vier muren

Vier muren, woo

Er wacht me een enorme wereld, maar die heb ik niet getekend

Heb hem niet getekend

Ik herinner me elke dag

Hoe liefde en pijn van binnen zitten, hey

Binnen, hé

Ik vertrek vandaag om eindelijk tot iets te komen, hey hey

Kom, hé hé

Op de vensterbank koestert de kat zich in de zon

Toen raakte ze verstrikt in de gordijnen, als een kat in een zak

Ik ben hier ergens in de hoek, in de hoek van mijn slaapkamer

Ik ben ook in de war, jammer dat ik niet in een dekentje zit

Ouders komen ofwel van een vergadering of een zakelijke bijeenkomst

Papa kan me veel vertellen, het is jammer dat ik niets te zeggen heb

Ze zullen me weer uitschelden, alsof ik ergens aan het maaien ben

Ik zal weer worden uitgescholden, dankzij het werk hiervoor

Ik wil dichter worden, soms stuur ik gedichten naar de krant

"Intakto" is mijn pseudoniem, je kunt het zeker niet met iemand verwarren,

Maar mijn moeder noemt me trots "Incanto"

Oh god, hoe is dat?

Ze komt mijn kamer binnen en wat ziet ze hier?

Nou, natuurlijk, altijd een puinhoop daar,

Maar ik was hier aan het oefenen hoe ik mijn liefde moest bekennen

Ik heb hier echte vrienden gemaakt

En we hebben onze film gefilmd

Hier 's nachts krabt mijn kat aan de deur

Ik was hier zo blij dat ik bijna op een stoel klom,

En het leven fluistert: "Luister, jochie, hier ben je zeventien"

Hier is een vlecht voor jou, kom er zelf uit, tijd om te verdienen

En je kunt nergens anders heen"

Bazaar nul, alles wat overblijft is homerun

Om te schreeuwen, je bent een mannequin,

Maar het belangrijkste is dat mama lacht

En mijn kat zit op diezelfde vensterbank

Ik ben hier alleen gelaten

Ik ben binnen vier muren

Er wacht me een enorme wereld, maar die heb ik niet getekend

Ik herinner me elke dag

Hoe liefde binnen zit

Ik vertrek vandaag om eindelijk tot iets te komen

Ik werd hier alleen gelaten binnen vier muren

Vier muren, woo

Er wacht me een enorme wereld, maar die heb ik niet getekend

Heb hem niet getekend

Ik herinner me elke dag

Hoe liefde en pijn van binnen zitten, hey

Binnen, hé

Ik vertrek vandaag om eindelijk tot iets te komen, hey hey

Kom, hé hé