Ghost - Ingrid Michaelson

Do you remember when the walls fell?

Do you remember the sound that the door made when you closed it on me?

Do you know that I went down

To the ground, landed on both my broken-hearted knees?

I didn’t even cry

Because pieces of me had already died

I’m a ghost haunting these halls

Climbing up walls that I, I never knew were there

And I’m lost, broken down the middle of my heart, heart

I’m broken down the middle of my heart, heart, heart

You know you make me a ghost

You make me a ghost

I’m an invisible disaster

I keep trying to walk but my feet don’t find the solid ground

It’s like living in a bad dream

I keep trying to scream but my tongue has finally lost its sound

I’ve got to say goodbye

To the pieces of me that have already died

I’m a ghost haunting these halls

Climbing these walls that I never knew were there

And I’m lost, broken down the middle of my heart, heart

I’m broken down the middle of my heart, heart, heart

You know you make me a ghost

Oh, you make me a ghost (You take me, you make me)

You make me a ghost (You take me, you make me)

You make me a ghost

I don’t cry

I don’t try anymore

I’m a ghost

I’m a ghost

And I’m lost

Broken down the middle of my heart, heart

I’m broken down the middle

I’m a ghost haunting these halls

Climbing up walls that I never knew were there

And I’m lost, broken down the middle of my heart, heart

I’m broken down the middle of my heart, heart, heart

You know you make me a ghost

You make me a ghost

Weet je nog wanneer de muren vielen?

Herinner je je het geluid nog dat de deur maakte toen je hem voor me dichtdeed?

Weet je dat ik naar beneden ging?

Op de grond, landde op mijn beide gebroken knieën?

Ik heb niet eens gehuild

Omdat stukjes van mij al waren gestorven

Ik ben een spook dat door deze zalen spookt

Tegen muren opklimmen waarvan ik nooit wist dat ze er waren

En ik ben verloren, afgebroken in het midden van mijn hart, hart

Ik ben kapot in het midden van mijn hart, hart, hart

Je weet dat je een geest van me maakt

Je maakt van mij een spook

Ik ben een onzichtbare ramp

Ik blijf proberen te lopen, maar mijn voeten vinden de vaste grond niet

Het is alsof je in een slechte droom leeft

Ik blijf proberen te schreeuwen, maar mijn tong heeft eindelijk zijn geluid verloren

Ik moet afscheid nemen

Aan de delen van mij die al zijn gestorven

Ik ben een spook dat door deze zalen spookt

Deze muren beklimmen waarvan ik niet wist dat ze er waren

En ik ben verloren, afgebroken in het midden van mijn hart, hart

Ik ben kapot in het midden van mijn hart, hart, hart

Je weet dat je een geest van me maakt

Oh, je maakt van mij een geest (Je neemt me, je maakt me)

Je maakt van mij een geest (Je neemt me, je maakt me)

Je maakt van mij een spook

Ik huil niet

Ik probeer het niet meer

Ik ben een geest

Ik ben een geest

En ik ben verloren

Gebroken door het midden van mijn hart, hart

Ik ben afgebroken in het midden

Ik ben een spook dat door deze zalen spookt

Tegen muren opklimmen waarvan ik niet wist dat ze er waren

En ik ben verloren, afgebroken in het midden van mijn hart, hart

Ik ben kapot in het midden van mijn hart, hart, hart

Je weet dat je een geest van me maakt

Je maakt van mij een spook