Dis Manibvs - Imperium Dekadenz

A pale light frames your weary face

Your laboured breath clouds the last light of the day

Unbidden thoughts of better times

Don`t make the trail any easier

This last stage you must go alone

Would that I could go with you

As we travelled many such before

Whether through storm or sunlit meadows

All these roads we walked together

All these memories will never fade

Your tender smile catches my breath

How can I go on without it

The moment, then

There is nothing worthwhile anymore

Your eyes swallow the light

The ship has sailed

You have breathed your last

All these roads we walked together

All these memories will never fade

So light you lie in my arms

That the burden has been lifted from you

Een bleek licht omlijst je vermoeide gezicht

Je moeizame adem verduistert het laatste licht van de dag

Ongevraagde gedachten aan betere tijden

Maak het pad niet gemakkelijker

Deze laatste etappe moet je alleen gaan

Zou ik met je mee kunnen gaan

Omdat we al veel van dergelijke hebben gereisd

Of het nu door storm of door zonovergoten weiden gaat

Al deze wegen die we samen hebben gelopen

Al deze herinneringen zullen nooit vervagen

Je tedere glimlach vangt mijn adem

Hoe kan ik verder zonder?

Het moment dan

Er is niets meer de moeite waard

Je ogen slikken het licht in

Het schip is gevaren

Je hebt je laatste adem uitgeblazen

Al deze wegen die we samen hebben gelopen

Al deze herinneringen zullen nooit vervagen

Zo licht dat je in mijn armen ligt

Dat de last van je is afgevallen