Man of Sorrow - Immortal Souls

«Another lonely afternoon.

I just wait for tomorrow;

With longing and sorrow.»

I still see your eyes before mine;

Thou our time’s far behind

In you;

No more life.

The cloak of night ends the day;

Leaving me in the darkness

As these memories comes to seal my fate.

Your blue beautiful eyes;

And starlit smile

Haunts me through sleepless nights.

I still keep hearing your last sigh;

Your sincere forgiveness

And all I could do was to watch you die.

I am the man of sorrow;

I invite you to my pain

My lonely eyes reflecting;

Their appetite for revenge.

My thoughts keep drifting back;

To when you were gone

I fell into this maelstrom.

«Revenge is mine»: says the Lord;

And if I could leave it to Him

I would be so much greater being.

I am the Man of Sorrow;

I drown in this pain

Your tearful eyes lie open;

As you wither in my arms.

Farewell — this is the end.

This pain — you were took away.

I am the man of sorrow;

I drown in this longing

Your last sigh of forgiveness;

More love in death;

than I have alive.

«Weer een eenzame middag.

Ik wacht gewoon op morgen;

Met verlangen en verdriet.»

Ik zie nog steeds jouw ogen voor de mijne;

Gij onze tijd is ver achter

In jou;

Geen leven meer.

De mantel van de nacht beëindigt de dag;

Mij ​​in de duisternis achterlatend

Terwijl deze herinneringen mijn lot bezegelen.

Je blauwe mooie ogen;

En een sterrenverlichte glimlach

Achtervolgt me door slapeloze nachten.

Ik hoor nog steeds je laatste zucht;

Uw oprechte vergeving

En het enige wat ik kon doen was je zien sterven.

ik ben de man van verdriet;

Ik nodig je uit voor mijn pijn

Mijn eenzame ogen reflecteren;

Hun honger naar wraak.

Mijn gedachten dwalen steeds af;

Naar toen je weg was

Ik viel in deze maalstroom.

«De wraak is van mij»: zegt de Heer;

En als ik het aan Hem zou kunnen overlaten?

Ik zou een zo veel groter wezen zijn.

Ik ben de Man van Verdriet;

Ik verdrink in deze pijn

Je betraande ogen liggen open;

Terwijl je in mijn armen verdort.

Vaarwel — dit is het einde.

Deze pijn - je werd weggenomen.

ik ben de man van verdriet;

Ik verdrink in dit verlangen

Je laatste zucht van vergeving;

Meer liefde in de dood;

dan ik in leven heb.