Дом переехал - Игорь Ильинский

Возле Каменного моста,

Где течет Москва-река,

Возле Каменного моста

Стала улица узка.

Там на улице заторы,

Там волнуются шоферы.

— Ох,— вздыхает постовой,

Дом мешает угловой!

Сёма долго не был дома —

Отдыхал в Артеке Сёма,

А потом он сел в вагон,

И в Москву вернулся он.

Вот знакомый поворот —

Но ни дома, ни ворот!

И стоит в испуге Сёма

И глаза руками трет.

Дом стоял

На этом месте!

Он пропал

С жильцами вместе!

— Где четвертый номер дома?

Он был виден за версту!

—

Говорит тревожно Сёма

Постовому на мосту.—

Возвратился я из Крыма,

Мне домой необходимо!

Где высокий серый дом?

У меня там мама в нем!

Постовой ответил Сёме:

— Вы мешали на пути,

Вас решили в вашем доме

В переулок отвезти.

Поищите за углом

И найдете этот дом.

Сёма шепчет со слезами:

— Может, я сошел с ума?

Вы мне, кажется, сказали,

Будто движутся дома?

Сёма бросился к соседям,

А соседи говорят:

— Мы все время, Сёма, едем,

Едем десять дней подряд.

Тихо едут стены эти,

И не бьются зеркала,

Едут вазочки в буфете,

Лампа в комнате цела.

— Ой,— обрадовался

Сёма,—

Значит, можно ехать

Дома?

Ну, тогда в деревню летом

Мы поедем в доме этом!

В гости к нам придет сосед:

«Ах!»— а дома… дома нет.

Я не выучу урока,

Я скажу учителям:

— Все учебники далеко:

Дом гуляет по полям.

Вместе с нами за дровами

Дом поедет прямо в лес.

Мы гулять — и дом за нами,

Мы домой — а дом… исчез.

Дом уехал в Ленинград

На Октябрьский парад.

Завтра утром, на рассвете,

Дом вернется, говорят.

Дом сказал перед уходом:

«Подождите перед входом,

Не бегите вслед за мной —

Я сегодня выходной».

— Нет,— решил сердито Сёма,

Дом не должен бегать сам!

Человек — хозяин дома,

Все вокруг послушно нам.

Захотим — и в море синем,

В синем небе поплывем!

Захотим —

И дом подвинем,

Если нам мешает дом!

In de buurt van de stenen brug

Waar de rivier de Moskou stroomt

In de buurt van de stenen brug

De straat werd smal.

Er zijn files op straat

Chauffeurs maken zich zorgen.

"O", zucht de bewaker,

Het huis interfereert met de hoek!

Syoma was lange tijd niet thuis -

Rustte in Artek Syoma,

En toen stapte hij in de auto,

En hij keerde terug naar Moskou.

Hier is een bekende draai -

Maar geen huis, geen poort!

En Syoma staat in angst

En wrijft met zijn handen in zijn ogen.

Het huis stond

Op deze plek!

Hij is weg

Samen met bewoners!

— Waar is het vierde huisnummer?

Hij was mijlenver zichtbaar!

—

Syoma praat angstig

Postbode op de brug.—

Ik keerde terug van de Krim,

Ik moet naar huis!

Waar is het hoge grijze huis?

Ik heb mijn moeder erin!

De bewaker antwoordde Syoma:

- Je bemoeide je onderweg,

U bent beslist in uw huis

Breng het naar de steeg.

Kijk om de hoek

En vind dit huis.

Syoma fluistert met tranen:

"Misschien ben ik gek?

Je lijkt me te hebben verteld

Bewegen huizen?

Syoma snelde naar de buren,

En de buren zeggen:

- We de hele tijd, Syoma, ga,

We gaan tien dagen achter elkaar.

Deze muren bewegen stil

En de spiegels breken niet

Er staan ​​vazen ​​in het buffet,

De lamp in de kamer is intact.

'O,' verheugde hij zich.

Syoma -

Dus je kunt gaan

Huizen?

Nou, dan naar het dorp in de zomer

We gaan naar dit huis!

Een buurman komt ons bezoeken:

"Ah!" - maar thuis ... niet thuis.

Ik zal mijn les niet leren

Ik zal het de leraren vertellen

- Alle studieboeken zijn ver weg:

Het huis loopt door de velden.

Ga met ons mee voor brandhout

Het huis gaat zo het bos in.

We lopen - en het huis is achter ons,

We zijn thuis - en het huis ... verdwenen.

Het huis ging naar Leningrad

Bij de Oktoberparade.

Morgenochtend bij zonsopgang

Het huis komt terug, zeggen ze.

Dom zei voordat hij vertrok:

"Wacht voordat je naar binnen gaat,

Ren niet achter me aan

Ik ben vandaag vrij."

'Nee,' besloot Syoma boos,

Het huis mag niet vanzelf draaien!

De mens is de baas in huis

Alles om ons heen is gehoorzaam aan ons.

We willen - en in de blauwe zee,

Laten we zwemmen in de blauwe lucht!

Laten we willen -

En het huis verhuizen

Als het huis ons hindert!