Черви - Игла, HORUS

Мелют каждый день системы жернова

Так что голодные черви из моего живота

Разбежались кто куда, каждый по своим норам

Мозоли на босой ноге

Лью гной на золотой паркет

Кровь стекает по худой спине

Мозоли на босой ноге

Лью гной на золотой паркет

Кровь стекает по худой спине

Это просто слова, ничего личного

Мелют каждый день системы жернова

Даже голодные черви из моего живота

Разбежались кто куда, каждый по своим норам

Пала пелена, человек человеку — лох

Так что, старина, тут всем пох, твой распятый бог

Я как шведский стол, тех червей, что закусят мною

Стих последний стон в темноте, в ванне земляной (земляной)

Время — река, несёт, и уже не видать берега

Тени крадутся, и чьей-то рукой кладутся в глазницы два медяка

Яма, лопата, венок и плита, божьего берца пинок — и ты там

Где бы ты ни был, и что бы не делал, но этот финал не отменишь никак (Никак)

Музыку включи и с нею резонируй

Это всё, не чтобы накопить на домик с мезонином

Подсоби, не в падлу, если в правду был твоим кумиром

Собери, что от меня осталось, а потом кремируй

В подземелье, будто черви,

Но не сочти за мучения

Я принёс священным даром, почвы вкусом поколения

Наш скачок — это поленья

В полость сбившейся деревни

Даже черви похудели от такого настроения

Родная земля, дубовый футляр

Тощий, как червяк, в новых туфлях

Будто на парад, спать в новый барак

Братик, мне пора, отпусти-ка на…

Elke dag malen van molensteensystemen

Zo hongerige wormen uit mijn buik

Ze vluchtten alle kanten op, elk op hun eigen manier

Eelt op blote voeten

Lew pus op gouden parket

Bloed stroomt langs de dunne rug

Eelt op blote voeten

Lew pus op gouden parket

Bloed stroomt langs de dunne rug

Dit zijn maar woorden, niets persoonlijks

Elke dag malen van molensteensystemen

Zelfs hongerige wormen uit mijn buik

Ze vluchtten alle kanten op, elk op hun eigen manier

De sluier is gevallen, de mens is een sukkel voor de mens

Dus, oude man, het zijn allemaal FSU's, je gekruisigde god

Ik ben als een buffet, die wormen die me zullen bijten

Het vers is de laatste kreun in het donker, in een aarden bad (aarden)

Tijd is een rivier, hij draagt, en je kunt de kust niet meer zien

Er kruipen schaduwen en iemands hand steekt twee kogels in de oogkassen.

Een put, een schop, een krans en een kachel, een schop van Gods scheenbeen - en je bent daar

Waar je ook bent en wat je ook doet, je kunt deze finale niet annuleren (op geen enkele manier)

Zet de muziek aan en resoneer ermee

Dit is alles, niet om te sparen voor een huis met een entresol

Help, niet in een klootzak, als je echt je idool was

Verzamel wat er nog van me over is en dan cremeren

In de kerker, als wormen,

Maar beschouw het niet als een kwelling

Ik bracht met een heilig geschenk, de grond van de smaak van een generatie

Onze sprong is logs

In de holte van een verloren dorp

Zelfs de wormen verloren gewicht van zo'n stemming

Inheems land, eiken kast

Mager als een worm in nieuwe schoenen

Slaap als op een parade in een nieuwe kazerne

Broeder, ik moet gaan, laat me verder gaan...