Tormented In Grace - Ice Ages

No more home that waits with wide opened doors

No more child that faces the morning dawn

Slaughtered in vain…

Abandoned cold world and doomed, sacrificed

So proud in shame

So twisted in mind and paying it’s price with fear

No one will stare at the blood-raining sky

Never more, No hope ever to be found

Tormented in grace

And sacred delight where agony cries

The Reckoning day

Subverted and bent so Fractured and deadly days.

Geen huis meer dat wacht met wijd openstaande deuren

Geen kind meer dat de ochtendgloren onder ogen ziet

Tevergeefs afgeslacht...

Verlaten koude wereld en gedoemd, opgeofferd

Zo trots van schaamte

Dus in gedachten verdraaid en zijn prijs met angst betalen

Niemand zal naar de bloedregenende lucht staren

Nooit meer, geen hoop ooit gevonden te worden

In gratie gekweld

En heilige verrukking waar doodsangst huilt

De dag van de afrekening

Ondermijnd en gebogen, dus gebroken en dodelijke dagen.